هنگامی که از آمریکایی ها سوال شد اگر درآمدی نداشته باشند، آیا می توانند تا سه ماه دوام بیاورند و از پس هزینه های زندگی خود برآیند، فقط ۲۳ درصد از طبقات پایین به چنین پرسشی پاسخ مثبت دادند. از طبقات متوسط درآمدی هم ۴۵ درصد توان زندگی بدون درآمد در طول سه ماه را داشتند. یعنی بیش از نیمی از افراد طبقه متوسطجامعه آمریکا پس اندازی برای سه ماه زندگی ندارند.
- فقر
۵۳ درصد بزرگسالان در طبقات پایین درآمدی در مخارج روزمره خود مانده اند و توان پرداخت صورت حساب های خود را در ماه قبل نداشته اند، این عدد به طور معمول برای این طبقه تا پیش از کرونا ۴۴ درصد بود. یعنی کرونا تاکنون ۹ درصد وضع زندگی طبقات پایین درآمدی را بدتر کرده است. برای طبقات میانی به طور عادی ناتوانی در پرداخت صورتحساب ها ۱۹ درصد بود که این رقم امروزه به ۲۶ درصد رسیده است. یعنی وضع آنها در اثر کرونا ۷ درصد بدتر شده است؛ حتی در طبقات بالا هم این عدد به صفر نمی رسد و شاخص آماری، در ماه قبل عدد ۱۱ درصد و به طور معمول عدد ۷ را نشان می دهد. یعنی برای ۴ درصد افراد، کرونا ضرر ایجاد کرده است. بدین ترتیب هر چه به طبقات بالاتر می رویم تاثیرپذیری از کرونا کمتر می شود و طبقات پایین تر آسیب پذیری بیشتری از آن را نشان می دهند.
- امید به آینده
ارزیابی مردم آمریکا از شکوفایی اقتصادشان به ۲۳ درصد رسیده در حالی که در ابتدای ۲۰۲۰ این عدد معادل ۵۷ درصد بود. به عبارت دیگر امید مردم آمریکا به آینده ی اقتصاد کشورشان در طول سه ماه به میزان قابل توجهی افول پیدا کرده است.
- اشتغال و بیکاری
در خصوص بیکاری یا از بین رفتن درآمد افراد هم می توان نگاهی طبقاتی به موضوع انداخت. کاهش حقوق یا بیکاری ناشی از کرونا در طبقات بالای اقتصادی در جامعه آمریکا در ۳۲ درصد افراد، در طبقه متوسط درآمدی در ۴۲ درصد و در طبقه پایین درآمدی در ۵۲ درصد افراد مشاهده شده است.
وضعیت بیکار شدن در سایر طبقه بندی های اجتماعی هم متفاوت است. تقریبا شش دهم (۶۱ درصد) هیسپانیک ها گفته اند که خود یا یکی از اعضای خانواده شان شغل خود را از دست داده اند و درآمدشان کاهش یافته است. این عدد در سیاه پوستان معادل ۴۴ درصد و برای سفیدپوستان ۳۸ درصد است. لذا رنگ و نژاد افراد در آمریکا در میزان تأثیرپذیری آنها از عواقب اقتصادی ویروس کرونا موثر است. افرادی که تحصیلات آنها پایین تر از لیسانس است هم بیشتر در معرض بیکاری قرار گرفته اند، همچنین جوانترها نسبت به پیرترها. طبقات بالای درآمدی هم نسبت به متوسط ها و پایین ترها مصونیت بیشتری از این عواقب داشته اند. نمودار زیر این تأثیرپذیری ها را بهتر نشان می دهد.
اما نکته قابل توجه آن است که برداشت خود سیاه پوستان و طبقات پایین درآمدی اینچنین نیست. یعنی آنان گمان می کنند که به اندازه ی دیگران از این وضعیت متأثر شده اند و نه بیشتر! و این نشان می دهد که جامعه آمریکا هنوز تا بیداری طبقاتی فاصله ی زیادی دارد. ۴۸ درصد سیاه پوستان و ۴۶ درصد طبقات پایین درآمدی اینگونه می اندیشند. جالب است که سفیدپوست ها خود می دانند که کمتر از سیاه پوستان متاثر بوده اند ولی سیاه پوستان این را درک نمی کنند.
بیشتر آمریکایی هایی که انتظار دارند دولت به آنها در این شرایط کمک مالی کند، می گویند در صورت دریافت این پول، آن را صرف مخارج روزانه شان می کنند، یعنی در پرداخت صورتحساب هایشان در حالت عادی مشکل دارند (۵۴ درصد). در این میان وضعیت زنان نابسامان تر است (۵۹ درصد)، همچنین سیاه پوستان و هیسپانیک ها (تقریبا ۶۵ درصد)؛ مدارج پایین تر تحصیلی نیز به همچنین.
- اثرات کرونا به صورت عادلانه توزیع نشده است
از آنچه که در این گزارش آمد این نتیجه به دست می آید که اثرات منفی کرونا در بعد اقتصادی، به صورت یکسان و عادلانه ای در جامعه آمریکا توزیع نشده است. طبقات ضعیف اقتصادی بیشتر از ثروتمندان، زنان بیشتر از مردان و رنگین پوستان بیشتر از سفید پوستان از این عواقب متأثر بوده اند.
با این حال، تلقی طبقات پایین تر از ماجرا به هیچ روی منطبق با این آمار نیست و آنها مدعی اند که این عوارض و آسیب ها تقریبا به صورت یکسان در جامعه توزیع شده است و آنان هم به اندازه بقیه از این موضوع آسیب پذیرفته اند. راز چنین تلقی ای را احتمالا باید در قدرت بالای نظام سرمایه داری در اقناع افکار عمومی دانست. همچنین کرونا موجب شده است تا امید به آینده ای بهتر در بیش از نیمی از مردم آمریکا کاهش یابد.
منبع: