امید آمریکایی، خودکشی، مصرف مواد مخدر و الکل مروری بر کتاب مردگان نا­­امیدی و آینده نظام سرمایه داری

امید آمریکایی، خودکشی، مصرف مواد مخدر و الکل مروری بر کتاب مردگان نا­­امیدی و آینده نظام سرمایه داری

این نوشتار مروری است بر کتاب «مردگان ناامیدی و آینده نظام سرمایه داری» نوشته اقتصاددان «انه کیس» و برنده جایزه نوبل «انگس دیتن» که توسط انتشارات دانشگاه پرینستون در ۱۷ مارچ ۲۰۲۰ در ۳۲۵ صفحه منتشر شده است.

برای روایتگری مرگ رویای امریکا می توان به سینما امید داشت!

برای روایتگری مرگ رویای امریکا می توان به سینما امید داشت!

در شماره اسبق این ماهنامه در یادداشت «تبعیض‌­های اجتماعی در سرزمین فرصت‌ها» به مسئله بی­عدالتی­ها و چالش­‌های اجتماعی در آمریکا پرداختیم و اینکه چگونه با وجود معضلات گسترده در سطوح مختلف، دستگاه تبلیغاتی این کشور تلاش می­‌کند تا تصویری جذاب از این کشور در ذهن افکار عمومی جهان ساخته و پرداخته شود. تلاش شد غیرواقعی بودن این تصویرسازی­‌ها با استناد به گزارش­‌های معتبر بین‌المللی و نیز بر پایه آمارهای موسسات آمریکایی تبیین شوند. واقعیتی که استراتژیست‌های بنامی همچون جوزف نای را هم بر این داشته تا نسبت به بحران افول آمریکا به رهبران این کشور هشدار بدهند.[۱]

نقد و بررسی ترانه «ناپاک ترین قتل» اثر باب دیلن

نقد و بررسی ترانه «ناپاک ترین قتل» اثر باب دیلن

تیم شوروک، نویسنده، مفسر و روزنامه نگار اهل واشنگتن و نویسنده کتاب جاسوسانی برای اجیر کردن: دنیای سری برونسپاری جاسوسی، در این مطلب با عنوان «جان اف کندی، باب دیلن، و مرگ رویای آمریکایی» که در ۱۳آوریل ۲۰۲۰ در تارنمای دِنیشین منتشر شده است، پیرامون ترانه جدید باب دیلن (شاعر و خواننده آمریکایی و برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۶) به نام «ناپاک ترین قتل» دست به قلم شده و از تاثیری که این ترانه بر روح جمعی امریکاییان دارد سخن می‌گوید. این ترانه به عقیده شوروک انتقادی است از آمریکای ترامپ و یک امپراتوری همیشه در حال جنگ و البته کرونازده امروز!

آمریکا در سال ۲۰۴۳

بائوبائو ژنگ، دانشمند و صاحب نظر سیاسی و وابسته تحقیقاتی به مرکز مدیریت هوش مصنوعی در دانشگاه آکسفورد و یکی از همکاران در مرکز برکمن کلاین برای اینترنت و جامعه در دانشگاه هاروارد، در این مطلب با عنوان «سال ۲۰۴۳ است. ما درپی انقلاب هوش مصنوعی به رؤیای آمریکایی جدیدی نیاز داریم » که در ۱۲ آگوست ۲۰۱۹ در تارنمای نیویورک تایمز منتشر شده است، به این موضوع اشاره داردکه در آینده باید مزایای اتوماسیون به طور گسترده ای در سرتاسر یک تور ایمنی اجتماعی گسترده توزیع شود اما در لابه لای آن متوجه می شویم که رویای امریکایی از وضعیت مطلوب خود در اواخر ۱۹۷۰ فاصله گرفته است و باید به ساخت رویایی جدید اقدام نمود. سردبیر نیویورک تایمز در مقدمه این مطلب چنین می نویسد که «این نوشتار بخشی از مقالۀ ویژه از مجموعه مجلات آینده است که در آن نویسندگان داستانهای علمی تخیلی، آینده پژوهان، فلسفه دانان و دانشمندان مطالبی را می نویسند که فکر می کنند ما طی ۱۰، ۲۰ یا ۱۰۰ سال آینده خواهیم خواند. چالشهایی که آنها در نوشته های
خود بیان می کنند -در زمان حال- تخیلی! هستند ولی مباحثی که مطرح می کنند راه را برای مسائل اساسی زمان حال روشن کرده و ما را برای آینده آماده می کنند.» نوشتار زیر هم یکی از همین داستان گونه ها است:

شاخص‌های ارزیابی افول و ظهور تمدن‌ها

شاخص‌های ارزیابی افول و ظهور تمدن‌ها

افول تمدن‌ها باید بررسی بشود، قبل از این که ما به صورت شعاری بگوییم آیا آمریکا افول پیدا کرده است یا ایران در حال تمدن‎سازی است، شاخص‌‎ها را باید بگوییم. با چه معیاری می‎گوییم جامعه آمریکایی در حال اضمحلال و فروپاشی است و ایران در حال تمدن‎سازی است. اگر این شاخص‌‎ها و سنجش‌‎ها در ابتدای بحث گفت و گو بشود و تفاهم بر روی آن ایجاد بشود، ادامه بحث خیلی راحت‎ تر می‌شود و با سرعت بیشتری جلو می‌رود.

الزامات مذاکرات جدید هسته‌ای در سایه تضعیف آمریکا در منطقه

الزامات مذاکرات جدید هسته‌ای در سایه تضعیف آمریکا در منطقه

نشست «الزامات مذاکرات جدید هسته‌ای در سایه تضعیف آمریکا در منطقه» از سلسله نشست‌های تخصصی «تقابل تمدنی ایران و آمریکا» توسط مرکز مطالعات آمریکا پژوهشکده شهید صدر (ره) با ارائه سه تن از اساتید و کارشناسان بین‌الملل و منطقه غرب آسیا، بصورت حضوری برگزار شد.

نقش چین در افول قدرت اقتصادی آمریکا

نقش چین در افول قدرت اقتصادی آمریکا

درحالی‌که آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم و در دهه‌ها پس از این جنگ، به قدرت بلامنازع جهان تبدیل شد، تحولات سال‌های آغازین قرن بیست و یکم، نشان از تغییرات مهمی دارد. بدون تردید مهم‌ترین تحولی که قرن جدید را متفاوت از گذشته کرده، ظهور چین به‌عنوان یک ابرقدرت اقتصادی جدید است. البته لازم به ذکر است که توسعه چین، صرفاً در بُعد اقتصاد خلاصه نمی‌شود بلکه هم‌زمان، چینی‌ها توانستند دایره نفوذ سیاسی و اقتصادی خود را به اقصی نقاط جهان گسترش دهند و خود را به یک بازیگر مهم در عرصه اقتصادی، سیاسی و نظامی تبدیل سازند؛ بنابراین، آنچه در اینجا باید مورد اشاره قرار گیرد، این است که در عصر جهانی‌شدن و اقتصاد‌های بزرگ جهانی، نمی‌توان تحولات یک کشور را فارغ از کشورهای دیگر تجزیه‌وتحلیل کرد. طبیعی است، در دنیایی که رقابت اقتصادی، سیاسی و نظامی در بالاترین مسیر خود ادامه دارد، قدرت گرفتن یک کشور برای دیگران خوشایند نبوده و لذا واکنش آنان را در پی خواهد داشت. ازجمله مهم‌ترین این کشورها، آمریکا است که تا پیش‌ازاین، قدرت بلامنازع اقتصادی، سیاسی و نظامی دنیا بوده و امروز، جایگاه برتر خود را در اقتصاد جهانی از دست داده و از بُعد سیاسی و نظامی نیز چین را به‌عنوان بزرگ‌ترین تهدید پیش‌ِ روی خود تلقی می‌کند و حتماً اقداماتی هم برای حفظ جایگاه خود انجام می‌دهد.

روند پژوهی کاربست ابزار تحریم و جهان روایی دلار

روند پژوهی کاربست ابزار تحریم و جهان روایی دلار

نظم سیاسی و اقتصادی جهان در دهه‌های اخیر، بستر تغییرات سریعی همچون گذار از نظم اقتصادی برتون وودز، فروپاشی شوروی، اقتصادهای نوظهور و تهدیدات جدید بوده که امکان تغییرات ساختاری در نظم سیاسی و اقتصادی جهانی را بیش از هر زمانی دیگری، فراهم ساخته است. تغییرات ایجادشده در توزیع قدرت میان واحدهای سیاسی و تغییر در ساختار تک‌قطبی نظام اقتصاد جهانی، جدی‌ترین چالشی بوده که ایالات‌متحده، با آن مواجه است. در این چارچوب، راهبرد کلان اقتصادی آمریکا نیز منطبق با این تهدید تنظیم شده و در تلاش است، با صرف کمترین هزینه، موقعیت برتر این کشور را در عرصه اقتصاد جهانی حفظ کند. در همین راستا، میزان کاربست تحریم‌ها توسط آمریکا در سه دهه اخیر، روندی به‌شدت صعودی طی کرده است. به‌عبارتی‌دیگر، آمریکا در تلاش برای حفظ موقعیت برتر خود و استقرار نظم هژمونی لیبرال، از ابزارهایی چون جهان روایی دلار و تحریم استفاده می‌کند.

آینده­ دلار و نقش آن در دیپلماسی مالی

آینده­ دلار و نقش آن در دیپلماسی مالی

کریستوفر اسمارت[۱] یادداشتی در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۸ با عنوان «آینده دلار و نقش آن در دیپلماسی مالی»[۲] منتشر کرد. در این یادداشت تحلیلی اشاره شده است که متحدان آمریکا نگران قابلیت اعتبار مشارکت ایالات‌متحده برای شکل دادن به نظام مالی جهانی هستند. روندهای کنونی نشان می­دهند که سایر اقتصادها، رشد را تجربه کرده و آمریکا را با یک سهم روبه­ افول از اقتصاد جهانی تنها گذاشته ­اند.