آخرین وضعیت انتخابات ۲۰۲۴ ایالات متحده آمریکا (تا تاریخ ۱۲ ژوئن۲۰۲۴)
در ایام نزدیک به انتخابات آمریکا، وضعیت به گونهای است که رقابت تکراری میان ترامپ و بایدن بسیار نزدیک به هم پیش میرود. در پی محکومیت قضایی ترامپ، فاصله این دو نامزد کاهش یافته است اما همچنان طرفداران متعصب ترامپ با انتقاد از نظام قضایی ایالات متحده مدعی این مسئله هستند که این نهاد ابزاری در دست بایدن و دموکراتها برای فشار آوردن به ترامپ و جمهوری خواهان است. از طرفی طرفداران بایدن با مطرح کردن مسئله اتهامات هانتر بایدن (پسر جو بایدن) و عدم دخالت جو بایدن در فرآیند محاکمه شدن او، خود را پایبند به نظام حقوقی و قضایی آمریکا نشان میدهند. در چنین شرایطی در میان سیاه پوستان آمریکایی نیز باوجود اینکه محبوبیت بایدن کاهش چشمگیری داشته است، اما همچنان او را نسبت به دونالد ترامپ ترجیح میدهند.
از ظهور تا افول جنبشهای دانشجویی دهه ۱۹۶۰
هدف از این نوشته، بررسی مختصر از وضعیت اجتماعی (دهه ۱۹۶۰ م) ایالات متحده آمریکا است؛ چراکه دانشجویان در این دهه، جنبشهایی را سازماندهی کردند که به دهۀ طولانی ایالات متحده شهرت یافت؛ از جمله این جنشها میتوان به جنبش حقوق مدنی، جنبش آزادی بیان، جنبش دانشجویان چپ و جنبش دانشجویی ضد جنگ ویتنام اشاره کرد. در واقع، هدف ما، بررسی ظهور تا افول جنبشهای دانشجویی دهه ۱۹۶۰و همچنین نحوه برخورد دولت با این جنبشها است.
شعار “نه آزادی، نه زندگی” در آمریکا
مایا نیگوئل هوسکین، استاد دانشگاه و محقق در زمینه نژاد، سلامت روان و رسانه اجتماعی، در این مطلب با عنوان «سفیدی اعتراضات بر علیه قرنطینه » که در ۲۵ آوریل ۲۰۲۰ در تارنمای وکس منتشر شده است، به این موضوع اشاره داردکه چطور غفلت، تبعیض، و نژادپرستی ضد سیاه پوستان، باعث شده است که معترضان سفیدپوست جان خود را به خطر انداخته و در خیابانها تظاهرات کنند، در کشوری که همه چیز در خدمت موقعیت اجتماعی اکثریت سفیدپوستان برنامه ریزی و تدبیر میشود.
آیا رؤیای آمریکایی مرده است؟
کارول گراهام، استاد دانشگاه مریلند و نویسنده کتاب «خوشبختی برای همه؟ زندگی و امید نابرابر در جستجوی رؤیای آمریکایی» که از سوی انتشارات دانشگاه پرینستون در سال ۲۰۱۷ به چاپ رسیده است، در این مطلب با عنوان «آیا رؤیای آمریکایی واقعا مرده است؟ » که در ۲۰ژوئن۲۰۱۷ در تارنمای گاردین منتشر شده است، به گفته وی، نتایج پژوهش نشان میدهد احتمال اینکه مردم فقیر آمریکا اعتقاد دارند با سخت کوشی و تلاش میتوانند پیشرفت کنند و آینده بهتری داشته باشند نسبت به مردم فقیر(تر) شبیه آنها در کشورهای آمریکای لاتین ۲۰ برابر کمتر است. در این مورد به ویژه سفیدپوستان آمریکایی نسبت به آینده بدبین هستند. لذا همواره به دنبال این پرسش است که عامل محرک این یأس چیست؟ این در حالی است که قشر کارگران سفیدپوست آمریکایی که والدینشان رؤیای آمریکایی را تجربه و در آن زندگی کردند و انتظار داشتند همین اتفاق برای فرزندانشان هم بیفتد، در حالی که اوضاع بیسار وخیم و دست نیافتنی شده است.
تسریع نابرابری نژادی-قومی در زندانهای ایالتی
اشلی نلیس در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۱ گزارشی با عنوان «رنگ عدالت: نابرابری نژادی و قومی در زندان¬های ایالتی» منتشر کرد. نویسنده بر این باور است که تعداد آمریکایی¬های سیاه¬پوست که در زندان¬های ایالتی هستند، نزدیک به پنج برابر، بیشتر از سفیدپوست¬ها میباشند. در واقع این گزارش، به بررسی میزان حبس آمریکایی¬های سفیدپوست، سیاهپوست و اهل آمریکای لاتین، در هر ایالت می¬پردازد. گزارش حاضر، سه عامل مؤثر در نابرابری نژادی و قومی و روند زندانی شدن افراد را شناسایی کرده است و پیشنهادهای اصلاحی آن را نیز مطرح می¬کند.
نظام سرمایه داری و خشونت ساختاری در آمریکا
گرایش به خشونت، بهعنوان یکی از معضلات تاریخی بشر، همواره موردبحث بوده است؛ اما در حال حاضر، این پدیده بیش از گذشته به یک معضل تبدیل شده است. درواقع، آن چیزی که باعث شد این معضل گسترش یابد، بحرانهای اخلاقی نهفته در ماهیت سرمایهداری غرب، بهخصوص آمریکا بود. با این اوصاف، در یادداشت پیش رو قصد داریم به این موضوع بپردازیم که چرا نظام سرمایهداری، به خشونت ساختاری منجر شد؟
چگونه ویروس کرونا، شکاف اقتصادی نژادی را در آمریکا بدتر کرد؟
نیکول گلدین در۱۲ ژوئن ۲۰۲۰ مطلبی با عنوان (چگونه ویروس کرونا، شکاف اقتصادی نژادی را در آمریکا بدتر کرد؟) منتشر کرد. انتشار تعداد شغلها در آمریکا، نشان میدهد که افراد رنگینپوست، زنان، کارگران با مهارت پایین، جوانان یا ساکنان روستا، بیشترین بیکاری را به خود اختصاص دادهاند که بیانگر این است که شیوع ویروس کرونا، ایالاتمتحده را به یک نقطه انفجاری از بیعدالتی اقتصادی و اجتماعی کشانده و هرلحظه ممکن است، بهصورت اعتراض، خشونت و… نمایان شود.
نقد و بررسی رفتارهای متناقض آمریکا نسبت به سیاه پوستان در مقایسه با سفیدپوستان
کلبوجیل زوبگو، متخصص علوم اجتماعی در دانشگاه جنوب کالیفرنیا و بنیانگذار و مدیر آزمایشگاه عدالت بینالمللی ویلیام و مری، در این مطلب با عنوان «کسی که ما هستیم، همان اسطوره بزرگ آمریکایی است » که در ۲ ژانویه ۲۰۲۱ در تارنمای ایران دیلی منتشر شده است درباره ناهمخوانی و متفاوت بودن رفتار آمریکا با سیاهپوستان و بهطورکلی رنگینپوستان، در مقایسه با سفیدپوستان است. او اعتقاد دارد که علیرغم انکار مکرر این تفاوت توسط رسانهها و رهبران سیاسی آمریکا، این، دقیقاً همان ماهیت آمریکا بوده و بهنوعی نشاندهنده خدشه بنیادی در تصویر ملی ایالاتمتحده بهصورت ناتوانی شهروندانش در متحد شدن حول درک مشترکی از واقعیت، بهخصوص از نظر نژادپرستی بنیادین و بیعدالتی سیستماتیک است.