راهکار مقابله با فناوری هارپ ایالات متحده آمریکا

میزان جمعیت هر کشوری، با امنیت آن کشور رابطه‌ای موازی دارد. کاهش جمعیت و دخالت در باور ملت‌ها، راهبرد آمریکا برای تسلط بر کشورها است و ناباروری و همچنین کشتار بی‌رحمانه جمعیت کشورها، یکی از هزاران کاربرد فناوری هارپ است. هدف این یادداشت، بررسی فناوری هارپ به‌عنوان راهبرد نوین دولت آمریکا و راهکار مقابله با آن است.

تغییرات آب‌وهوایی، چرخ‌دنده نظم جدید جهانی

تغییرات آب‌وهوایی با نظم جدید جهانی، اتصال عمیقی خواهد داشت. درواقع، تغییرات اقلیمی، خود یکی از مسیرهای تغییر نظم جدید جهانی است؛ ازاین‌رو به نظر می‌رسد تغییرات آب‌وهوایی، چرخ‌دنده و شاهرگ نظم جدید جهانی خواهد بود که در نهایت، منجر به توزیع جدید قدرت و ثروت در جهان خواهد شد. درنهایت، در این مسیر شکل‌گیری نظم جدید جهانی، شاهد «جنگ سرد منطقه‌ای، گسترش ائتلاف‌ها و ائتلاف‌های جدید، گفتگو نهادی با هدف فرصت‌های تجاری و استراتژیک جدید و جابه‌جا شدن موقعیت کلیدی ژئواستراتژیک و ژئوکالچری» خواهیم بود. این در حالی است که در کشورهای جهان‌سومی، تغییرات اقلیمی را تنها در «کمبود آب» و «گرم شدن» می‌بینند.

رهبری جهان یا راهبریِ تخریب همه جانبه

رهبری جهان یا راهبریِ تخریب همه جانبه

مهم‌ترین عامل شکل‌دهی به روندهای نظام بین‌الملل پس از جنگ جهانی دوم را باید تغییر رویکرد انزواطلبانه ایالات‌متحده در قبال مسائل جهانی و تلاش واشنگتن برای گسترش سلطه پیشین خود بر منطقه محدود آمریکای لاتین، به تمام مناطق جهان دانست. این سلطه بلافاصله با مقاومت‌هایی همراه شد اما فاتح برلین، هیچ ابایی از تحمیل خشونت‌آمیز سلیقه خود نداشت. اینکه چگونه رقابت در این دوره بر سر تشکیل امپراتوری آینده از ابتدا، بیمار زاده شد و تاکنون حوزه‌های مختلفی از زندگی بشر را به تباهی کشیده، موضوع یادداشت حاضر است.

بدعهدی­ های آمریکا در زمینه آب‌وهوا را بهتر بشناسیم

بدعهدی­ های آمریکا در زمینه آب‌وهوا را بهتر بشناسیم

توافق پاریس (به فرانسوی Accord de Paris) که با نام پیمان پاریس نیز شناخته می‌شود، قراردادی در چارچوب کنوانسیون سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی (UNFCCC) بوده که قرار است از سال ۲۰۲۰ به حل مسائل مرتبط با تعدیل،‌ تأمین بودجه و سازگاری با بحران انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهان بپردازد. متن اين توافقنامه پس از مذاكراتي كه ميان نمايندگان ۱۹۵ كشور جهان در بيست و يكمين كنفرانس تغييرات اقليمي سازمان ملل متحد در پاريس انجام گرفت، تصويب شد و در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۱۵، به تأیید عمومي رسيد. اين پيمان در روز زمين، برابر با ۲۲ آوريل سال ۲۰۱۶، در مراسمي در نيويورك به امضا رسيد.۱