آیا مرگ رویای آمریکایی یک قیل و داد پوپولیستی است؟!
مایکل آر استرین، مدیر مطالعات سیاست‌های اقتصادی در موسسه بنیاد اقتصاد آمریکایی، در این مطلب که با عنوان «رؤیای آمریکایی زنده و سالم است» و در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ در تارنمای وال استریت
ژورنال منتشر شده است،که به دفاع از رویای امریکایی می پردازد و ادعا می کند که به حرف مخالفان پوپولیست گوش نکنید: اقتصاد آمریکا همچنان شغل‌ها، درآمد بالاتر و تحرک اجتماعی صعودی را به کسانی که بیش از بقیه به آنها نیاز دارند اختصاص می‌دهد. وی به نکته ظریفی در انتهای مقاله اشاره می‌کند که تکرار مرگ رویای آمریکایی به ایجاد یاس و ناامیدی در آمریکا منجر خواهد شد و خسارت و آسیب‌های فراوانی به اقتصاد وارد خواهد ساخت و این درست همان دلیلی است که مخالفان مرگ رویای امریکایی با آمار و بازنمایی مطلوب از آن به فکر چاره هستند. لازم به ذکر است که این مقاله اقتباسی از کتاب جدید اوست با عنوان «رویای آمریکایی نمرده است، (اما پوپولیسم می‌تواند آن را بکشد)»، که توسط تمپلتون پرس در ۲۵ فوریه منتشر شده است
نقد و بررسی ترانه «ناپاک ترین قتل» اثر باب دیلن
تیم شوروک، نویسنده، مفسر و روزنامه نگار اهل واشنگتن و نویسنده کتاب جاسوسانی برای اجیر کردن: دنیای سری برونسپاری جاسوسی، در این مطلب با عنوان «جان اف کندی، باب دیلن، و مرگ رویای آمریکایی» که در ۱۳آوریل ۲۰۲۰ در تارنمای دِنیشین منتشر شده است، پیرامون ترانه جدید باب دیلن (شاعر و خواننده آمریکایی و برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۶) به نام «ناپاک ترین قتل» دست به قلم شده و از تاثیری که این ترانه بر روح جمعی امریکاییان دارد سخن می‌گوید. این ترانه به عقیده شوروک انتقادی است از آمریکای ترامپ و یک امپراتوری همیشه در حال جنگ و البته کرونازده امروز!
ارزیابی مذاکرات هسته‌ای وین و بررسی سناریوهای مذاکره مستقیم با آمریکا
در چهاردهمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی تقابل تمدنی ایران و آمریکا با محوریت “ارزیابی مذاکرات هسته‌ای وین و بررسی سناریوهای مذاکره مستقیم با آمریکا” اساتید و کارشناسان مسائل آمریکا و بین‌الملل به ارائه مطالب خود پرداختند.
زمانی که خروج از برجام وقاحت آمریکا را هویدا می‌کند
در قضیّه‌ی هسته‌ای، آمریکایی‌ها انصافاً وقاحت را از حد گذرانده‌اند؛ واقعاً وقاحت را از حد گذرانده‌اند: جلوی چشم همه از برجام خارج شدند، حالا جوری حرف میزنند انگاری که ایران از برجام خارج شده، و جوری طلبکاری میکنند که انگار ما تعهّدات را به هم زده‌ایم! مدّتها در مقابل این حرکت آمریکایی‌ها هیچ حرکتی از […]
نژادپرستانه: قوانین ذاتی در آمریکا
ریس جونز[۱] بیش از ۲۰ سال در مورد مهاجرت تحقیق کرده است و نویسنده کتاب «مرزهای سفید: تاریخ نژاد و مهاجرت در ایالات متحده از ممنوعیت ورود کارگران چینی تا دیوارهای مرزی» یادداشتی با عنوان «مواجهه با میراث نژادپرستانه قوانین مهاجرتی آمریکا»[۲] در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ در نشریه نیویورک تایمز منتشر کرده بر این باور است که اگرچه امروزه زبان ضد مهاجرتی حزب جمهوری‌خواه و خشونت در مرزها، ممکن است برخی آمریکایی‌ها را ناراحت کند، اما نژادپرستی ذات آمریکایی‌ها با مهاجران غیر سفیدپوست در طول تاریخ است.
سیاست‌های مهاجرتی ایالات‌متحده آمریکا
سیاست‌های مهاجرتی یکی از سیاست‌هایی است که هر کشوری بر اساس اولویت‌های کلان تصمیم‌گیری منافع ملی خود مشخص می‌کند. درواقع، تعیین سیاست‌های مهاجرتی، ارتباط چندانی به دولت‌ها یا به‌صورت خاص، به ترکیب مقطعی قوه مجریه ندارد و ایالات‌متحده نیز از این قاعده مستثنا نیست و می‌توان یک روند کلان برای سیاست‌های مهاجرتی در ایالات‌متحده، در نظر گرفت؛ بنابراین تا به اینجا و بر اساس شواهد و مدارک، همان‌طور که اوباما تعداد نزدیک به ۵ میلیون مهاجر غیرقانونی را در دوران ریاست جمهوری خود اخراج کرد[۱]، همان‌طور که ترامپ، به ساخت دیوار در مرزهای جنوبی این کشور اقدام کرد و حاضر شد در این موضوع، حتی با کنگره آمریکا نیز درگیر شود و کل دولت این کشور را برای بیشترین مدت تاریخ آن تعطیل کند[۲]، بایدن نیز به روش موضع‌گیری‌های رسمی خود، همین راه را در پیش خواهد گرفت[۳]. پس ما در سیاست‌های مهاجرت، فرض اول خود را در این می‌دانیم که روند محدود کردن پذیرش مهاجران در ایالت متحده، یک روند بلندمدت و فرا دولتی است.
گاهشمار توافق هسته‌ای ایران از سال ۲۰۱۶
این یادداشت نگاهی به گاه شمار توافق هسته‌ای ایران (از سال ۲۰۱۶) دارد. در واقع این گاه شمار تلاش کرده است تا یادآوری کند که توافق هسته ای پر از فراز نشیب بوده است که خروج بحث¬برانگیز ترامپ از آن در سال ۲۰۱۸ و همچنین، ازسرگیری گفتگوهای غیرمستقیم در دولت جو بایدن. اوج این فراز و نشیب‌ها بوده است.
تقویت توافق هسته ای به جهت اجرای تعهدات
تاکید بر حفظ برجام و اجرای مفاد آن به شکل سابق، قطعاً عدم توازن به همراه خواهد داشت. چرا که به وضوح مشخص است که دوباره چالش برانگیز خواهد بود و این احتمال وجود دارد که غربی‌ها به تعهداتشان عمل نکنند؛ بنابراین تأکید و تقویت توافق هسته‌ای، مستلزم متوازن ساختن آن است که همه طرف‌ها و در تمامی دوران لازم الاجرا باشد. از این‌رو در این یادداشت به موضوع پیش رو خواهیم پرداخت.
بازی دو سر باخت آمریکا در منطقه
«ریچارد هاس»[۱] رئیس شورای روابط خارجی در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۱ طی مقاله‌ای با عنوان «انتخاب‌های هسته‌ای ایران و ما[۲]» در رابطه با مذاکرات هسته‌ای بین ایران و کشورهای غربی نظر خویش را مطرح کرد. او معتقد است که دولت آمریکا باید دقت بیشتری به خرج دهد چرا که رسیدن ایران به اهدافش در مذاکرات می‌تواند منجر به تحریک باقی کشورهای منطقه جهت هسته‌ای شدن می‌شود و این موضوع تهدیدی برای امنیت امریکا و رژیم صهیونیستی قلمداد می‌گردد. ترامپ و بایدن هر دو تمایل خود برای کاهش حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه را به‌صراحت اعلام کرده‌اند اما به‌خاطر ایران، احتمال تحقق این هدف روزبه‌روز کم‌تر می‌شود.
شخصیت دونالد ترامپ و شهادت سردار سلیمانی
از آنجایی که دونالد ترامپ نقش پررنگی و اصلی در ترور شهید سلیمانی داشت. لازم و ضروری است نیم نگاهی به شخصیت دونالد ترامپ خصوصاً بعد از دستور ترور شهید سردار سلیمانی داشت. چرا که شخصیت دونالد ترامپ نشان می‌دهد تصمیم گیری‌های نسنجیده متعددی داشته است. در واقع شخصیت وی نشانگر این است که سیاست خارجی آمریکا را با نوعی واگرایی روبرو کرده است و حداقل سیاست راهبردی آنها در قبال ایران را با شکست روبرو نموده است.