ارزیابی دور جدید مذاکرات هستهای وین و راهبردهای آینده آن
در دوازدهمین نشست از سلسلهنشستهای تخصصی تقابل تمدنی ایران و آمریکا، با محوریت «ارزیابی دور جدید مذاکرات هستهای وین و راهبردهای آینده آن»، اساتید و کارشناسان مسائل آمریکا و بینالملل، در این حوزه به ارائه مطالب خود پرداختند. در ابتدای این نشست، دکتر منوچهر متکی، ضمن مقایسه وضعیت داخلی ایران و آمریکا، تأکید کرد که […]
بازی دو سر باخت آمریکا در منطقه
«ریچارد هاس»[۱] رئیس شورای روابط خارجی در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۱ طی مقالهای با عنوان «انتخابهای هستهای ایران و ما[۲]» در رابطه با مذاکرات هستهای بین ایران و کشورهای غربی نظر خویش را مطرح کرد. او معتقد است که دولت آمریکا باید دقت بیشتری به خرج دهد چرا که رسیدن ایران به اهدافش در مذاکرات میتواند منجر به تحریک باقی کشورهای منطقه جهت هستهای شدن میشود و این موضوع تهدیدی برای امنیت امریکا و رژیم صهیونیستی قلمداد میگردد. ترامپ و بایدن هر دو تمایل خود برای کاهش حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه را بهصراحت اعلام کردهاند اما بهخاطر ایران، احتمال تحقق این هدف روزبهروز کمتر میشود.
نگاه مقایسهای جمهوریخواهان و دموکراتها به مذاکرات هستهای ایران
از زمان امضای برجام در سال ۲۰۱۵ تاکنون، یکی از مباحث مهم سپهر سیاست داخلی آمریکا، موضوع برجام است؛ زیرا برجام در دولت دموکرات اوباما با معاونت جو بایدن امضا شد، حزب دموکرات، رسانه¬ها و اندیشکده¬های نزدیک به آن، خواهان حفظ و احیای برجام هستند. در مقابل، حزب جمهوریخواه از ابتدا با برجام مخالف بودند، بهگونهای که در دولت جمهوریخواه ترامپ، خروج از برجام اتفاق افتاد. هرچند با روی کار آمدن جو بایدن دموکرات بهعنوان رئیس¬جمهور، جمهوری خواهان اهرم خود در قوه مجریه را برای مخالفت با برجام، از دست داده¬اند اما همچنان مخالفت¬های آنها با مذاکرات احیای برجام وجود دارد. در ادامه تلاش می¬شود تا دیدگاه دو حزب جمهوریخواه و دموکرات به مذاکرات احیای برجام، موردبررسی قرار گیرد و در پایان، به این امر پرداخته می¬شود که چگونه سیاست دولت بایدن در مذاکرات احیای برجام، ترکیبی از دیدگاه جمهوری خواهان و دموکرات¬ها است.
تلاش دولتمردان آمریکایی برای توقف توسعه قدرت نظامی-دفاعی ایران
مجلس نمایندگان آمریکا طرحی مبنی بر مقابله با پهبادهای ایرانی تصویب کردند که از زاویههای متعددی قابل بررسی است. به همین منظور نویسنده تلاش کرده است از دو زاویه موضوع را بررسی کند. یافتهها نشان میدهد که این طرح از سوی دولتمردان آمریکا با هدف توقف توسعه قدرت نظامی-دفاعی ایران برنامهریزی و تصصویب شده است.
هشت بینش برای متحول ساختن سیاست آمریکا و چین
بنیاد کارنگی نیویورک[۱] به عنوان یکی از قدیمی ترین اندیشکده های آمریکایی در گزارشی به بررسی تهدیدهایی که چین برای آمریکا ایجاد میکند، پرداخته و به اینکه روابط دو کشور، همچنان در حال شکلگیری و دگرگونی است، توجه میکند. این گزارش، هشت بینش کلیدی را ارائه میدهد که متضمن توصیه هایی برای دولت بایدن[۲] نیز هستند.
حضور آمریکا در عراق، به دلیل کاهش نقش سیاسی ایران
در نوزدهمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی مرکز مطالعات آمریکا[۱] با محوریت «دراسه مستقبل العراق ما بعد آمریکا»، دکتر محمد محبی، سخنگوی رسمی گروه مقاومت کتائب حزبالله، به ایراد سخنرانی پرداخت.
شخصیت دونالد ترامپ و شهادت سردار سلیمانی
از آنجایی که دونالد ترامپ نقش پررنگی و اصلی در ترور شهید سلیمانی داشت. لازم و ضروری است نیم نگاهی به شخصیت دونالد ترامپ خصوصاً بعد از دستور ترور شهید سردار سلیمانی داشت. چرا که شخصیت دونالد ترامپ نشان میدهد تصمیم گیریهای نسنجیده متعددی داشته است. در واقع شخصیت وی نشانگر این است که سیاست خارجی آمریکا را با نوعی واگرایی روبرو کرده است و حداقل سیاست راهبردی آنها در قبال ایران را با شکست روبرو نموده است.
ضعف فراگیر سیستم بهداشتی در آمریکا
ایالاتمتحده آمریکا یکی از کنشگرانی است که نزدیک به ۴ تریلیون دلار برای مراقبتهای بهداشتی هزینه میکند. درواقع این کشور، گرانترین سیستم بهداشتی را در جهان دارد؛ اما با این حال، بدترین نتایج را در مقولههایی مانند امید به زندگی، وجود بیماریهای مزمن، نرخ خودکشی و…، در مقایسه با سایر کشورهای پردرآمد دارد. البته این سیر شکافها، نشان میدهد که سیستم بهداشتی این کشور با ضعف گستردهای روبرو است که در این یادداشت، بهصورت گذرا نیمنگاهی به آن خواهیم داشت.
روسیه چالشی جدی برای ادعای حقوق بشری آمریکا
دکتر الهه کریمی، استادیار گروه مطالعات روسیه دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در سومین بخش از دوازدهمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی مرکز مطالعات آمریکا،[۱] پیرامون موضوع حقوق بشر آمریکایی از منظر روسیه، به ایراد بحث پرداخت.
روابط آمریكا با ایران از ۱۳۳۲تا ۱۳۹۹ (۱۹۵۳-۲۰۲۰)
روابط ایران و آمریکا از کودتایی ۱۳۳۲ تا ۱۳۹۹ (۱۹۵۳-۲۰۲۰) را میتوان به دو دوره همگرایی (قبل از انقلاب) و واگرایی (بعد از انقلاب) تقسیم بندی کرد. بنابراین در این سرمقاله تلاش خواهد شد روابط ایران و آمریکا از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۹۹ بررسی گردد.