دولت آمریکا به فکر چاره افتاده است اما روندهای اداری و بوروکراتیک آن، آن‌قدر چابک نیست که بتواند این مسئله را در لحظه تدبیر کند. FDA[2] یا «اداره غذا و داروی» آمریکا که مهم‌ترین نهاد پزشکی جهان است و داروهای کشورهای مختلف باید از آنجا تأییدیه بگیرد، مسئول حل مشکل عنوان‌شده است، اما به نظر نمی‌رسد که آن‌هم بتواند، کاری از پیش ببرد. بسیاری از کارگاه‌ها شروع به تولید ماسک کرده‌اند و آن را به بیمارستان‌ها هدیه می‌دهند اما تعداد این ماسک‌ها تا نیاز «میلیاردی» آمریکایی‌ها به آن، فاصله زیادی دارد. تولید ماسک توسط این کارخانه‌ها، یک مسئله ساده و تا حدی نیز نمادین و فرمالیته است، اگر این‌گونه نبود، این سؤال پیش می‌آمد که آیا همه کارگاه‌های تولیدی در سرتاسر آمریکا، نمی‌توانستند وارد این کار شوند و مشکل را به سرعت و از بیخ و بن، حل کرده و از میان بردارند؟ هرچند مشکل بر سر خواستن یا نخواستن کارخانه‌ها و کارگاه‌های سرتاسر آمریکا نیست بلکه مشکل، سازمانی به نام FDA است که ماسک را جزء اقلام پزشکی به شمار می‌آورد و معتقد است که باید در مورد آن، استانداردهای دقیق لحاظ شود.
- چگونه یک ماسک در آمریکا به بازار می‌رسد؟
اگر یک کارگاه تولیدی بخواهد ماسک‌هایش را به بازار بیاورد، ابتدا باید از FDA تأییدیه تک‌تک ماسک‌هایش را بگیرد. برای این کار نیز باید یک گزارش مفصل و با جزئیات، تهیه و به این نهاد ارائه کند. البته باید ماه‌ها منتظر بماند تا این گزارش توسط کارشناسان آن، خوانده و تأیید شود که این روند، مانع از تزریق ماسک‌های تولیدی به بازار می‌شود. درواقع این تأخیر چندماهه، مهم‌ترین زمانی است که می‌توان به جنگ با کرونا رفت. برای این‌که بفهمیم چرا این روندها و دستورالعمل‌ها، دقیقاً به ضد تأمین سلامت مردم تبدیل شده، لازم است تا شناختی از آن‌ها پیدا کنیم.
دستورالعمل اف دی ای برای تولید ماسک، بدین شرح است که ابتدا شما باید یک معرفی کامل از محصول، موارد مصرف، شکل و تصویر آن ارائه کنید، سپس شما نیازمند آن هستید که گروهی از افراد را استخدام کنید تا در دو حوزه تحلیل مواد متشکله و تحقیقات دارویی، آزمایش‌های اولیه را بر روی محصولات انجام دهند؛ آن‌ها باید تک‌تک ماسک‌ها را با ماسک‌های موجود در بازار مقایسه نمایند (از نظر شیمیایی و ترکیبات، شکل، رنگ و …) و باید اثبات کنند که همه این ماسک‌ها ایمن هستند. حتی ممکن است لازم باشد، دفتری اجاره کنند تا چند کارشناس در آن مستقر شوند و همه ماسک‌ها را در برابر رفت‌وآمد هوا و رطوبت قرار داده و امتحان کنند. همچنین، مطمئن شوند که در مقابل باکتری‌ها مقاوم‌اند، آتش‌زا نیستند و حساسیت نیز ایجاد نمی‌کنند. البته هرکدام از این مراحل، دستورالعمل‌های خاص خود را دارند و شما را با یک بخشنامه مجزا مواجه می‌کنند که باید طبق آن عمل کنید. انجام این مراحل و گرفتن تأییدیه از FDA، تقریباً شش ماه به طول می‌انجامد؛ یعنی تقریباً تا ماه سپتامبر که تا آن زمان، بسیاری از افراد نمی‌توانند خود را در مقابل ویروس، ایمن نگه دارند و دامنه بیماری در جامعه گسترش می‌یابد. البته خیریه‌ها بدون توجه به استانداردهای FDA، به تولید و توزیع ماسک اقدام می‌کنند؛ اما مگر آن‌ها تا چه حد قدرت پوشش دارند؟ درواقع، کار خیریه‌ها در حکم مسکّن است، نه راه‌کار اصلی.
- استانداردهای غیرضروری؟!
از طرف دیگر به دلیل نبود ماسک کافی در بازار، بیمارستان‌ها آغوش خود را برای ماسک‌های «غیراستاندارد» گشوده‌اند. اگر FDA استانداردهایی را تعریف کرده است تا سلامت مردم آمریکا را به‌وسیله آن‌ها تضمین کند، اکنون که حتی در بیمارستان‌ها نیز از ماسک «غیراستاندارد» استفاده می‌شود، پس کارایی سیستم بهداشت و درمان آمریکا چه می‌شود؟ اخیراً FDA اعلام کرده است که دیگر به‌اندازه قبل سخت‌گیری نمی‌کند اما خود این امر، دوباره تناقضات بوروکراتیک را علنی می‌کند. اگر این استانداردها ضروری است، پس تکلیف ماسک‌های غیراستاندارد و استفاده مردم از آن‌ها در شرایطی که ویروس به‌سادگی انتقال می‌یابد، چیست و اگر این استانداردها آن‌قدرها هم ضروری نیست، پس چرا در شرایط ساده‌تر تا این حد سخت‌گیرانه وضع شده است؟
[۱] Robert Kadlec
[۲] Food and Drug Administration