زندانیانی که از جمعیت شهرها بیشتر هستند!

سجاد آذری نجف‌آبادی؛ پژوهشگر و تحلیل‌گر حقوق و جامعه آمریکایی و همکار در مرکز مطالعات آمریکا

هر ۹ روز یک حمله کشتارجمعی موجب شد تا سال ۲۰۱۹، به‌عنوان خشن‌ترین سال در ایالات‌متحده ثبت شود؛ به گزارش شبکه خبری «سی‌ان‌بی‌سی»، بر اساس تحقیق مشترک خبرگزاری آسوشیتدپرس، روزنامه «یو اس‌ ای تودی» و دانشگاه «نورث ایسترن^[۱]» در سال ۲۰۱۹، در اثر ۴۱ حمله کشتارجمعی در آمریکا، ۲۱۱ نفر جان خود را ازدست‌داده‌اند که ۳۳ مورد از این حملات، با سلاح گرم بوده است. کشتارجمعی به حملاتی گفته می‌شود که در آن به‌جز مهاجم، دست‌کم ۴ نفر جان باخته باشند. حال تیراندازی در شهر «ال‌پاسو» ایالت تگزاس با ۲۲ کشته و در «ویرجینیا بیچ» با ۱۲ کشته، مرگبارترین حملات کشتارجمعی سال گذشته آمریکا بوده‌اند. بر اساس گزارش پایگاه اطلاعاتی -که موارد کشتارجمعی را در آمریکا رصد می‌کند- از دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد، در سال ۲۰۱۹، بیشترین موارد حملات مرگبار کشتارجمعی در ایالات‌متحده آمریکا به ثبت رسیده است. (۲۰۱۹ خشن‌ترین سال آمریکا, ۱۳۹۸)

• زندانیانی که از جمعیت شهرها بیشتر هستند!

ثبت این رکورد جدید را می‌توان زنگ خطر جدی برای جامعه‌ای دانست که همواره مدعی پیشتازی در زمینه حقوق و آزادی انسان‌ها بوده است. «جیمز دنسلی»، جرم‌شناس و استاد دانشگاه متروپولیتن استیت،^[۲] این وضعیت را به‌خصوص نتیجه یک «زمانه ناامید و عصبانی» دانسته و می‌گوید: «به نظر می‌رسد اکنون عصر تیراندازی‌های جمعی است.» آمار کشته‌شدگان نشان می‌دهد که استفاده از سلاح در آمریکا، از کنترل خارج‌شده و حیات شهروندان را به شکلی تهدید می‌کند که از آن، به‌عنوان افزایش خطر تروریسم داخلی یاد شده است. (دینیاریان, ۱۳۹۸) در کنار رکورد افزایش کشتارجمعی در ایالات‌متحده، این کشور سال‌هاست با ۳/۲ میلیون نفر زندانی، رکورددار بیشترین تعداد زندانیان در جهان است؛ بیشتر از زندانی‌های کشورهای پرجمعیتی مانند چین یا هند و این یعنی اگر جمعیت زندانی‌های ایالات‌متحده را یک شهر تصور کنیم، این شهر جزء ۱۰ شهر بزرگ آمریکا خواهد بود و بر این اساس، جمعیت آمریکایی‌هایی زندانی از جمعیت شهروندان شهرهای بزرگی مانند فیلادلفیا یا دالاس نیز بیشتر است.

این­ها در شرایطی است که در بسیاری از شهرها و ایالت‌های آمریکا، اغلب این پول است که تصمیم می‌گیرد چه کسی در زندان بماند و چه کسی از آن خارج ‌شود. بسیاری از افرادی که در ایالات‌متحده دستگیر شده و به زندان می‌روند، با ارسال وثیقه، سریع می‌توانند از آنجا خارج شوند اما آن‌هایی که توانایی پرداخت آن را ندارند، در اصل به دام افتاده‌اند، آن‌ها یا در زندان می‌نشینند تا دادگاه اقدامات خود را انجام دهد، یا با یک مأمور وثیقه برای تأمین آزادی خود، همکاری می‌کنند که البته اغلب با اتخاذ گزینه دوم، گرفتار بدهی دیگری می‌شوند.

• چرخه فقر، زندان و قتل

وکلای آمریکایی با تأکید بر اینکه این سیستم، فقرا را در یک نقطه‌ضعف بزرگ قرار می‌دهد، خاطرنشان می‌کنند زندانیانی که قادر به پرداخت وثیقه نیستند، چون قادر به کار یا حمایت از خانواده‌های خود هم نیستند، در معرض مارپیچ بدهی و حبس قرار می‌گیرند. (Kann, 2019)

فقر نقش اساسی در زندانی شدن توده­ای در ایالات‌متحده دارد. مردم محبوس در زندان­ها و بازداشتگاه­ های آمریکا در مقایسه با کل جمعیت این کشور، نسبتاً فقیر هستند و سیستم دادرسی کیفری آمریکا در حال مجازات فقر است که شروع آن با قیمت بالای وثیقه^[۳] انجام می­شود؛ مبلغ معمول ضمانت­نامه^[۴] جرائم تبهکارانه ۱۰،۰۰۰ دلار است که به شکل عادی معادل درآمد ۸ ماه متهمان بازداشت شده است. درنتیجه، افرادی که درآمد کمی دارند، بیشتر با مضرات بازداشت پیش از اثبات جرم^[۵] روبه‌رو می­شوند. فقر تنها پیش­بینی کننده زندان نیست بلکه غالباً خود آن، نتیجه زندان نیز است، زیرا سابقه کیفری و زمان سپری‌شده در زندان، ثروت­ها را از بین می­برد، بدهی را افزایش می­دهد و فرصت­های شغلی را به قتل می­رساند تا برای بارها و بارها افراد را به زندان برساند.

بر همین اساس، جای تعجب ندارد که آمریکایی­ های رنگین­پوست که با نرخ فقر بسیار بیشتری نسبت به آمریکایی­های سفیدپوست دست­وپنجه نرم می­کنند، در زندان­ها و بازداشتگاه‌های این کشور به طرز چشمگیری بیشتر باشند. این نابرابری­های نژادی به‌ویژه برای آمریکایی­ های سیاه، کاملاً واضح است. این افراد علیرغم اینکه فقط ۱۳% از ساکنان ایالات‌متحده را شامل می­شوند، ۴۰% از جمعیت زندانی­های این کشور را تشکیل می­دهند. همین مسئله در مورد زنان نیز صادق است و میزان محبوس شدن آن‌ها در دهه ­های گذشته، سریع‌تر از مردان بوده است و این زنان، اغلب به دلیل موانع مالی مانند عدم توانایی پرداخت وثیقه، در زندان^[۶] هستند.

حال سیستم دادرسی کیفری آمریکا این ۳/۲ میلیون نفر عمدتاً فقیر را در ۱۷۱۹ زندان ایالتی، ۱۰۹ زندان فدرال، ۷۷۲/۱ کانون اصلاح و تربیت نوجوانان، ۱۶۳/۳ زندان محلی، ۸۰ زندان بخش سرخپوستی و همچنین در زندان‌های نظامی، بازداشتگاه‌های مهاجرت، مراکز جرائم مدنی و مراکز روان‌پزشکی ایالت نگهداری می­کند. (Wendy Sawyer and Peter Wagner, 2019)

بازداشتگاه­های مهاجران فقط یکی از این مجموعه زندان ­ها است که به شبکه ­ای با ۲۲۱ بازداشتگاه و بودجه سه میلیارد دلاری تبدیل شده که بیشتر آن‌ها توسط شرکت­های خصوصی پیمانکار دولت فدرال اداره می­شود و بیش از ۶۱ هزار زن، مرد و کودک در بازداشتگاه­ های این تشکیلات، نگهداری می‌شوند که برخی از آن‌ها ماه­ ها یا حتی سال­ ها در انتظار آغاز روند قانونی و قضایی رسیدگی به پرونده مهاجرت خود هستند.

• قرمز پوشان و نارنجی‌پوشان آمریکایی

بر اساس آمار اداره مهاجرت و گمرک ایالات‌متحده، دوسوم بازداشت‌شدگان، هیچ‌گونه پیشینه جنایی ندارند و حدود ۲۶ درصد آن‌ها صرفاً به این علت بازداشت شده­اند که خواستار پناهندگی به ایالات‌متحده هستند اما نحوه اداره این بازداشتگاه­ها برخلاف سیاست این سازمان که می­گوید نباید مانند نظام زندان­ها تنبیهی باشد، از بسیاری جهات شبیه نظام اداره زندان­ها است، به‌گونه‌ای که حتی بازداشت­شدگان باید لباس­های متحدالشکل قرمز و نارنجی‌رنگ بپوشند که گاهی پشت آن‌ها کلمه «زندانی»، نوشته شده است.

بازرس کل وزارت امنیت داخلی ایالات‌متحده که نهاد مستقل ناظر بر فعالیت­ های این وزارتخانه است، با تجزیه‌وتحلیل گزارش­های دریافتی از اکتبر ۲۰۱۵ تا ژوئن ۲۰۱۸ از همه بازداشتگاه ­های اداره مهاجرت و گمرک، به بیش از ۱۴ هزار مورد نقض مقررات در رفتار با بازداشت ­شدگان، دست یافته است. شبکه پژوهشگران یو ­اس­ ای تودی نیز با تجزیه‌وتحلیل همه گزارش ­های بازرسی در دسترس همگان از ژوئیه ۲۰۱۸ تا نوامبر ۲۰۱۹، به حدود ۲ هزار نقض و کمبود افزون بر موارد پیش در ۹۸ بازداشتگاه دست یافته است. همچنین این شبکه از هنگام آغاز دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ در ژانویه ۲۰۱۷ و ایجاد تغییرات کلی در سیاست­ های مهاجرتی ایالات‌متحده، بیش از ۴۰۰ مورد ادعای حمله یا بدرفتاری جنسی، دسترسی نداشتن به امکانات درمانی و بهداشتی کافی، اعتصاب غذای دائمی، استفاده مکرر از زندان انفرادی، بیش از ۸۰۰ مورداستفاده از زور و قوه قهریه علیه بازداشت‌شدگان، نزدیک به ۲۰ هزار مورد شکایت توسط بازداشت­شدگان و جان باختن دستکم ۲۹ تن از آنان را کشف کرده است. (وضع نابهنجار پناهجویان در بازداشتگاه های آمریکا, ۱۳۹۸)

اکنون شاید بتوان نمایی واقعی­تر از جامعه­ای داشت که هرروز بر تعداد کشتارهای جمعی آن افزوده می­‌شود؛ قانونی بودن بازداشت ­های بلندمدت به دلیل مواردی مانند فقر، زن بودن یا مهاجرت که خود عاملی برای تصاعدی شدن میزان فقر این افراد به دلیل استفاده از راه­حل­های پرهزینه حقوقی و همچنین، عدم امکان کسب درآمد در زمان بازداشت است، در کنار مشاهده کسب ثروت­های افسانه­ ای توسط گروهی خاص از جامعه موجب می­شود این موضوع که نفرت شهروندان آمریکایی­‌ها از یکدیگر در حال افزایش است، واقعیت پیدا کند و در این شرایط، دسترسی بدون دردسر به سلاح­های خودکار ازجمله موضوعاتی است که امکان کشتارجمعی را افزایش می­دهد.

منابع

(۱۳۹۸). ۲۰۱۹ خشن‌ترین سال آمریکا. عصرایران. Retrieved from https://www.asriran.com/fa/news/705952/2019-%D8%AE%D8%B4%D9%86%E2%80%8C%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D9%87%D8%B1-9-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-

Kann, D. (2019). 5 facts behind America’s high incarceration rate. CNN. Retrieved from https://edition.cnn.com/2018/06/28/us/mass-incarceration-five-key-facts/index.html

Wendy Sawyer and Peter Wagner. (2019). Mass Incarceration: The Whole Pie 2019. prison policy. Retrieved from https://www.prisonpolicy.org/reports/pie2019.html#slideshows/slideshow1/2

دینیاریان، آ. (۱۳۹۸). آمریکا رکورددار بیشترین موارد کشتارجمعی در سال ۲۰۱۹٫ پارس تودی. Retrieved from https://parstoday.com/fa/america-i179587

(۱۳۹۸). وضع نابهنجار پناه‌جویان در بازداشتگاه‌های آمریکا. ایرنا. بازیابی از https://www.irna.ir/news/83603143/%D9%88%D8%B6%D8%B9-%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%87%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A

[۱] Northeastern University

[۲] Metropolitan State University

[۳] price of money bail

[۴] bail bond

[۵] pretrial detention

[۶] behind bars