مترجم: هادی قربانیار
در سال ۱۹۶۲، ۷۱ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله متأهل بودند که این رقم، در سال ۲۰۱۹، به ۴۲ درصد کاهش یافت. در سال ۱۹۶۲، ۵ درصد از زنان ۳۰ تا ۳۴ ساله، هرگز ازدواج نکرده بودند، عددی که در سال ۲۰۱۹، به ۳۵ درصد افزایش پیدا کرد. در دهه ۱۹۶۰ میلادی، کمتر از ۱ درصد زوجهایی که باهم زندگی میکردند، ازدواج نکرده بودند. این رقم، امروزه به بیش از ۱۲ درصد رسیده است. همچنین، درصد زادوولد زنان ازدواج نکرده از ۵ درصد در سال ۱۹۶۰، به ۴۰ درصد در سال ۲۰۱۸، افزایش پیدا کرد. در سال ۱۹۷۰، ۸۵ درصد فرزندان در کنار والدین خود زندگی میکردند که این رقم در سال ۲۰۱۹، به ۷۰ درصد کاهش پیدا کرد.
سؤالاتی که با این مسئله مرتبط هستند، عبارت‌اند از: چرا فروپاشی ازدواج در ایالات‌متحده، برای ما نگرانکننده است؟ علّت وقوع این اتفاق چیست؟
پاسخ به سؤال اول، به ارزشهای فرد بستگی دارد. برای تعداد زیاد اما روبه کاهش آمریکاییهایی که به اخلاق سنتی انجیلی اهمیت میدهند، فروپاشی ازدواج و خانواده، استقبال و پذیرش دیگر سبکهای زندگی -که در اخلاق انجیلی ممنوع هستند- نگرانکننده است. این علامت خوبی از آنچه در فرهنگ ما در حال وقوع است، نیست. برای آنهایی که بیشتر دغدغه سکولاری دارند، فروپاشی ازدواج، نگرانکننده است، زیرا نتایج عملی مثبت نیستند. تحقیقات متعدد، حاکی از منافع اجتماعی خانواده و ازدواج سنتی و همچنین، هزینههای اجتماعی فروپاشی آنها هستند. دیدگاه مشهور ران هاسکینز،[۱] اندیشمند مؤسسه بروکینگز[۲]، این است که بزرگ‌سالان آمریکایی که از سه قانون پیروی میکنند (اتمام دوره دبیرستان، به دست آوردن شغل تماموقت و موکول کردن ازدواج و فرزند آوری حداقل تا سن ۲۱ سالگی)، ۲ درصد احتمال فقر داشته و ۷۵ درصد نیز، ممکن است یک حقوقبگیر طبقه متوسط باشند.
برنده جایزه صلح نوبل و اقتصاددان دانشگاه شیکاگو[۳]، جیمز هکمن،[۴] در یک مصاحبه اظهار داشت: «موانع اصلی برای ایجاد سیاستهای مؤثر در زمینه درآمد و پویایی اجتماعی، ترس از مشارکت صادقانه در روند تغییر خانواده آمریکایی و تبعات آن است. خانواده منشأ حیات و رشد است. خانوادهها ارزش میآفرینند و فرزندان را به تحصیل یا عدم آن تشویق میکنند. خانوادهها (بهمراتب بیشتر از مدارس)، فرصتهای زندگی را ایجاد کرده یا مانع آن میشوند».
علّت فروپاشی چشمگیر خانواده و ازدواج سنتی چیست؟
این گزارش، چندین عامل احتمالی را بررسی میکند؛ یکی از علل اصلی، رشد قابلتوجه حمایت از زنان سرپرست خانوار، توسط دولت رفاه است. طبق این گزارش، «امروزه، ارزش تور ایمنی برای خانوادههای تک والدی که توسط مادر اداره میشوند، به ترتیب ۱۳۳ و ۵۶ درصد بالاتر از این رقم در سالهای ۱۹۴۰ و ۱۹۶۰ است». باوجود این، تغییرات در رفتار، حاکی از تغییرات در ارزشها هستند. حال، چرا ارزشها تغییر میکنند؟ از سال ۱۹۵۲، مؤسسه گالوپ،[۵] همواره این سؤال را مطرح کرده است که «دین تا چه اندازه در زندگی شخصی شما اهمیت دارد؟ بسیار مهم، نسبتاً مهم یا بدون اهمیت». در سال ۱۹۵۲، ۷۵ درصد اظهار داشتند که «بسیار مهم». این عدد در سال ۱۹۷۰، به کمتر از ۶۰ درصد و در سال ۱۹۷۸ به ۵۲ درصد کاهش یافت. در چنین فضایی که با کاهش چشمگیر حس اهمیت دین برای آمریکاییها همراه است، حکم پرونده رو علیه وید،[۶] سقط جنین را در سال ۱۹۷۳، مجاز اعلام کرد. موجی از احکام صادره توسط دادگاهها، دین را از فضای عمومی جامعه کنار گذاشت. در سال ۱۹۶۲، انجام دعا و نیایش در مدارس دولتی ممنوع شد.
بر اساس نظرسنجی سال ۲۰۰۲ گالوپ، ۴۵ درصد اظهار داشتند که داشتن فرزندی خارج از ازدواج، موضوعی قابل قبول است. این رقم در سال ۲۰۱۵، به ۶۱ درصد و در سال ۲۰۱۹ نیز، به ۶۴ درصد رسید. روشن است که روند فروپاشی ازدواج و خانواده در ملت ما -که از گذشته تاکنون جریان دارد- در خلأ اتفاق نمیافتد؛ پس ارزشها، در حال تغییر هستند. برای آنهایی که نگران این وضعیت بوده و معتقدند، ازدواج و خانواده، مجدداً در حال تقویت شدن هستند، نقطه شروع باید کسب آگاهی نسبت به مشکل باشد. برای این منظور، گزارش کمیته مشترک اقتصادی کنگره، کمک شایانی به ملت میکند.
منبع: این مقاله ترجمه از سایت دیلی سیگنال است،برای دریافت اصل مقاله کلیک کنید.
[۱] Ron Haskins
[۲] Brookings Institution
[۳] University of Chicago
[۴] James Heckman
[۵] Gallup
[۶] Roe v. Wade
[۷] The Daily Signal