یکی از جاهایی که رویای آمریکایی به محاق می‌رود، جایی است که سخن از «درآمد» شهروندان به میان می‌آید. پیشتر، تحلیلگران می‌گفتند درآمد نسل‌های بعد – یعنی امروز- بیشتر از پدرانشان است؛ اما واقعیت نشان داد که اینگونه نیست. از متولدین ۱۹۴۰ به بعد، ۹۰ درصدشان بیشتر از پدرهایشان درآمد داشتند در حالیکه این رقم برای متولدین دهه ۱۹۸۰ به بعد کمتر شده و به ۵۰ درصد رسیده است.
این موضوع یعنی درآمد کمتر نسل‌های بعدی، مورد توجه نهادهای علمی و تحقیقاتی آمریکا قرار گرفته است. برای مثال در دانشگاه هاروارد پروژه‌ای تحقیقاتی با محوریت «برابری فرصت‌ها» در ۲۹۷۳ بخش، شهر، شهرستان و روستای آمریکا انجام شده است که اهم یافته‌های آن به صورت کیفی به شرح زیر است:
- کودکانی که در مناطق «بهتر» زندگی می‌کنند، این احتمال درباره‌ی آنها بیشتر است که در آینده از پدر و مادر خویش، درآمد بالاتری داشته باشند. مناطق بهتر یعنی بخش‌هایی که فقر متمرکز کمتری در آنجا وجود دارد، فاصله طبقاتی کمتری مشاهده می‌شود و جرم و جنایت کمتری در آنجا رخ می‌دهد. در نتیجه «خوشبخت‌ها» در آمریکا، فرزندانشان نیز خوشبخت می‌شوند و فقرا هم احتمال بیشتری دارد که فرزندانشان جزو طبقات پایین تر درآمدی بشوند.
- احتمال کسب درآمد سالانه ۲۶۰۹۰ دلار، که معادل حقوق پایین‌ترین چارک درآمدی در آمریکا است، در بزرگسالی به ازای هر سال زندگی در کودکی در ۱۰۰۰ منطقه یا ناحیه و بخش آمریکا کاهش می‌یابد. لذا در یک سوم مناطق آمریکا، رویای رفاه در آینده برای کودکان می‌میرد.
- در این ۱۰۰۰ شهر، بهترین وضعیت را شهری در آلاباما و بدترین را هم بخشی به نام اگلالا لاکوتا در ایالت داکوتای جنوبی دارد.
اطلاعاتی که در ادامه می‌آید میزان عددی کاهش درآمد در آینده را برای زیست هر کودک به ازای هر یک سال در این مناطق نشان می‌دهد. مناطقی که بدترین وضعیت را دارند:
- بخش اگلالا لاکوتا، ایالت داکوتای جنوبی[۱]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۴۸۴ دلار
نرخ فقر: ۴۹٫۳%
نرخ بیکاری: نامعلوم
- بخش تود، ایالت داکوتای جنوبی[۲]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۴۴۱ دلار
نرخ فقر: ۵۵٫۱%
نرخ بیکاری: ۶٫۵%
- بخش سیوکس، ایالت داکوتای شمالی[۳]
میانگین کاهش درآمد در آیده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۳۱۸ دلار
نرخ فقر: ۳۶٫۵%
نرخ بیکاری: ۳٫۲%
مناطقی که بهترین وضعیت را دارند:
- بخش ماکون، ایالت آلاباما[۴]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۰۱ دلار
نرخ فقر: ۲۵٫۸%
نرخ بیکاری: ۳٫۵ درصد
- بخش ارلی، ایالت جورجیا[۵]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۰۱ دلار
نرخ فقر: ۲۸٫۸%
نرخ بیکاری: ۳٫۴%
- شهر سنت لوییس، ایالت میسوری[۶]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۱۶ دلار
نرخ فقر: ۲۴٫۴ درصد
نرخ بیکاری: ۲۴٫۲ درصد
- بخش جنه سی، ایالت میشیگان[۷]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۱۷ دلار
نرخ فقر: ۱۹٫۸ درصد
نرخ بیکاری: ۳٫۸ درصد
مناطقی که وضعیتی بینابینی دارند:
- بخش گلاسیر، ایالت مونتانا[۸]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۶۳ دلار
نرخ فقر: ۳۳٫۳ درصد
نرخ بیکاری: ۷٫۳ درصد
- بخش کوآهوما، ایالت می سی سی پی[۹]
میانگین کاهش درآمد در آینده به ازای هر سال اقامت کودک در این منطقه: ۲۷۳ دلار
نرخ فقر: ۳۴٫۰ درصد
نرخ بیکاری: ۷٫۱ درصد
از این داده‌ها یک برداشت دیگر هم می‌توان کرد و آن اینکه در اقتصاد اول جهان یعنی آمریکا، هنوز هم مناطقی وجود دارند که نرخ فقر در آنها به نزدیک پنجاه درصد می‌رسد. در پاره ای از اوقات هم با نرخ بیکاری ۳٫۵ درصد، مانند شهر سنت لوییس، نرخ فقر به نزدیک ۲۵ درصد رسیده و یا در منطقه ای با ۶٫۵ درصد بیکاری، نرخ فقر بالای ۵۵ درصد است. لذا فقر منحصر به بیکاران نبوده و گریبان شاغلان را نیز در این کشور گرفته است. این خود تأیید دیگری بر کم بودن حقوق و درآمد مردم دست کم در یک سوم مناطق و شهرهای آمریکا است.
منبع:
این مقاله ترجمه از سایت دی آتلانتیک است،برای دریافت اصل مقاله کلیک کنید.
[۱] Oglala Lakota County, South Dakota
[۲] Todd County, South Dakota
[۳] Glacier County, Montana
[۴] Macon County, Alabama
[۵] Early County, Georgia
[۶] St. Louis city, Missouri
[۷] Genesee County, Michigan
[۸] Glacier County, Montana
[۹] Coahoma County, Mississippi