شعار “نه آزادی، نه زندگی” در آمریکا

هفته گذشته[میانه ماه آوریل ۲۰۲۰] هزاران نفر در واشنگتن، میشیگان، تگزاس، ماری لند^[۱]، و کالیفرنیا  در اعتراض به دستورات قرنطینه ناشی از ویروس کرونا تظاهرات کردند. برخی با تفنگ های خود که از پشتشان آویزان بود و برخی با اسلحه های کمری به تظاهرات آمده بودند،و بعضی از آن ها هم نظریات توطئه و تبانی درباره بیل گیتس^[۲] و مشارکت وی در ساخت واکسن کووید-۱۹ را بیان می کردند.

حتی در شهرهای بزرگ‌تر در کالیفرنیا گروه هایی پرچم های «ترامپ ۲۰۲۰» را تکان می‌دادند و در خیابان‌ها رژه می‌رفتند و تابلوهایی در دست داشتند که روی آن ها نوشته بود: « نه آزادی، نه زندگی». به نظر می رسد که این اعتراضات فقط از روی هیجان هستند. روز جمعه هزاران نفر در مقابل ساختمان پایتخت ایالت ویسکانسین^[۳] تظاهرات کردند. آن ها پرچم هایی در دست گرفته و لباس های تی پارتی^[۴] را به تن داشتند.

• سفید پوستان معترض

اما آنچه که درباره این تظاهرکنندگان بارز و آشکار است، این نیست که آن ها طرفدار افراطی حزب راست هستند بلکه این مطلب است که تقریباً هر کسی که برای پایان بخشیدن به دستورات در خانه بمانید به تظاهرات رفته، سفیدپوست است. اگر آن‌ها به زندگی معمول خود بازگردند و نخواهند که فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنند، این عدم احترام به قوانین توسط آن‌ها بر جمعیتی که بسیار در برابر ویروس کرونا آسیب پذیر است، تاثیر خواهد گذاشت یعنی بر سیاه پوستان.

راحت است که بخواهیم اعتراضات ضد قرنطینه را نادیده انگاریم و آن را ترامپیسم حزب راست تلقی کنیم. اما مسئله مهم‌تری در این میان وجود دارد که مدت ها قبل از آمدن دونالد ترامپ وجود داشته است و ترامپ هم هنرمندانه از آن به سود خود استفاده کرده است.

 به همین خاطر است که جای تعجبی نیست که در برخی مناطق اعتراض کنندگان پرچم‌های اتحاد را به اهتزاز در آوردند و یا تابلوهایی در دست داشتند که روی آن‌ها نوشته بود:  «یا به من آزادی بده یا کووید- ۱۹». این اعتراضات نشانه‌ای از حضور بارز سفیدپوستان و برتری سفید پوستی در آمریکا است.

 در ظاهر امر، تظاهرات برای بازگشایی مجدد اقتصاد در دوره پاندمی می‌باشد، یعنی زمانی که تجارت‌های بیشتری گرفتار این ویروس می‌شوند و فراوانی تعداد بیمار سیستم بیمارستان ما را به ستوه می آورد، و مجادله‌های داغ نیز در همین خصوص است. ترامپ و سایر جمهوری‌خواهانی که بر برداشته شدن زودهنگام دستورات قرنطینه اصرار می‌ورزند، می گویند که انجام چنین کاری (برداشتن قرنطینه) باعث می‌شود کشور دچار سقوط اقتصادی نشود.

ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی خود در ۲۴ مارس برای نخستین بار شروع کرد به حرف زدن از بازگشایی مجدد اقتصاد و بیان داشت: «با قرار دادن کشور در رکود گسترده، شما افراد بیشتری را از دست خواهید داد».  این در حالی بود که فقط یک هفته از اقدامات قرنطینه گذشته بود. وی افزود: «شما نمی توانید بیایید و بگوید که خُب بیایید حالا همه جا را در آمریکا تعطیل کنیم؛ آمریکایی که تاکنون بزرگترین و موفق ترین کشور در جهان بوده است».

اما اگر ایالت ها از بازگشایی حمایت کنند، این کار به چه قیمتی تمام خواهد شد؟ در آمریکا سیاه پوستان آمریکایی از بیماری کووید-۱۹  می‌میرند و این در حالی است که  نرخ مرگ و میر در آن ها به طور نامتناسبی نسبت به سایر گروه‌های قومی و نژادی بالاتر است. بر طبق گزارشات هفته گذشتۀ یک آزمایشگاه تحقیقات پزشکی در آمریکا^[۵] تقریباً ۵۰ هزار نفر در کشور از ویروس کووید-۱۹ مرده اند. اطلاعات در مورد حدود سه چهارم از آن مرگ و میرها نشان می دهد که نرخ مرگ و میر سیاه‌پوستان ۲.۷ برابر بیشتر از سفیدپوستان است. اگرچه سیاه پوستان فقط ۱۳ درصد از جمعیت را تشکیل می دهند، اما ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در آمریکا سیاه پوست هستند. این اطلاعات همچنان نشان می‌دهد که چنانچه بازگشایی ها صورت گیرد کدام نژاد از آمریکایی‌ها با ریسک بیشتری مواجه خواهند بود.

• بسیاری از آمریکایی‌ها به این فکر می کنند که آن‌ها  اجاره خود را چطور پرداخت خواهند کرد

 واقع بینانه بخواهیم بگوییم، چنین اعتراضاتی بیانگر نیاز شدید مالی به بازگشت به کار می باشد تا بتوانند همچنان کسب و کار خود را فعال نگاه دارند ( اگرچه نه مثل قبل) و سقفی بالای سر داشته باشند؛ که این مسئله با توجه به اینکه ۳۶ میلیون آمریکایی شغل خود را از دست داده اند و نرخ بیکاری بسیار افزایش یافته، قابل درک است. با نزدیک شدن اول ماه بسیاری از آمریکایی ها به این فکر می کنند که آنها  اجاره خود را چطور پرداخت خواهند کرد و تا الان فقط ۸۰ میلیون از ۱۷۱ میلیون آمریکایی مشمول دریافت کمکی که در لایحه امداد، کمک و امنیت اقتصادی ویروس کرونا ^[۶]  عنوان شده است چک مساعدت مالی خود را دریافت کرده اند.

 اما در این اعتراضات همچنین حامیان ترامپ شرکت کردند؛ زیرا کارشناسان رسانه های محافظه‌کار مانند فاکس‌نیوز^[۷] همچون بیل بِنِت^[۸] در مصاحبه ۱۳ آوریل خود در فاکس نیوز،  اعلام کردند که این ویروس در حقیقت کمتر از آنفولانزای فصلی کشنده است و «ویروس کرونا یک پاندمی نبوده و نخواهد بود» و این حرف ها طرفداران ترامپ را متقاعد ساخت.

قبل از آن که در ماه فوریه، کووید-۱۹ شروع به جولان دادن در کشور ما نماید، دولت ترامپ ادعاهایی مبنی بر اینکه ویروس کرونا کشنده تر از آنفولانزای فصلی نبوده و نیازی به قرنطینه نیست، را بارها و بارها اعلام کردند.

علی رغم هشدارهای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری مبنی بر این که این بیماری در تجمع گسترش می یابد و احتمال زیاد زندگی معمول و روزانه در کشور مختل خواهد شد، آن ها چنین ادعاهایی نمودند.

 باید اقرار کنم اگر من هم فکر می‌کردم که این ویروس بدتر از یک ویروس سرماخوردگی نیست و اگر من هم دورتر از شهرهایی که سرایت گسترده را تجربه نموده اند زندگی می‌کردم، در آن صورت، من نیز همانند بسیاری از معترضان مشتاق بودم بازگشایی ها صورت گیرد.

اما این مسئله فقط در مناطق روستایی اتفاق نمی‌افتد و اعتراضات در شهرهای ثروتمند و اعیان نشین هم رخ می‌دهند؛ بله در بسیاری از حومه ها و شهرهای سفیدپوستان نیز شاهد تظاهرات هستیم. هفته گذشته صدها نفر از ساکنان نیوپورت بیچ و هانتینگتون بیچ^[۹] دو شهر ساحلی کالیفرنیای جنوبی در استان اورنج نارضایتی خود را اعلام نمودند. معترضان می خندیدند و با یکدیگر معاشرت می کردند و در حمایت از ترامپ، کلاه‌های بیسبال به سر گذاشته بودند و در فاصله کمتر از ۶ فوت در کنار یکدیگر ایستاده بودند.

نیوپورت بیچ و هانتینگتون بیچ بالاترین تعداد موارد تایید شده ابتلا را در استان اورنج داشته‌اند، با این حال، اشتیاق ساکنین این شهرها به پایان یافتن دستورات فاصله گذاری اجتماعی به نظر می‌رسد که تحت تأثیر اطلاع از واقعیتی است که در بالا به آن اشاره کردیم یعنی آن ها می دانند جمعیتی که بیشتر از سایرین تحت تاثیر کووید-۱۹ قرار خواهد گرفت، سیاه پوستان هستند. جمعیت غالب این دو شهر، سفیدپوستان پولدار است. متوسط درآمد نیوپورت بیچ حدود ۱۲۳ هزار دلار و متوسط درآمد هانتینگتون بیچ حدود ۸۸ هزار دلار است، در مقایسه با متوسط درآمد در کشور که ۶۲ هزار دلار می باشد.

اگرچه ممکن است خنده دار به نظر رسد که سفیدی پوست و میزان درآمد می تواند تا حدی افراد را در برابر سرایت مصون سازد اما حقیقتی در این گونه اعتقادات و باورها نهفته است. هنگامی که این مردم سفیدپوست ثروتمند را می‌بینند که تب دارند و سرفه می کنند، احتمال بیشتری دارد که آن‌ها دسترسی به مراکز محلی آزمایش و بهداشت و درمان داشته باشند. در حالی که سیاهپوستان این گونه دسترسی‌ها به مراکز بهداشت و درمان با کیفیت و عاری از تعصب را ندارند. در بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ به میزان ۱٫۵ برابر نسبت به سفیدپوستان، سیاه پوستان بیمه درمان نداشتند.

 بیماری قلبی و فشار خون بالا در میان افراد سیاه پوست بیشتر است، و مردان سیاه پوست امید به زندگی کوتاه تری نسبت به سایر گروه های قومی و جنسیتی دارند؛ و تبعیض و نژادپرستی محرکه اصلی این پیامدهای سلامتی و بهداشتی ضعیف و نابرابری ها هستند. در حقیقت این گونه تبعیض و نابرابری ها هرگز به این اندازه که در پاندمی کنونی شاهد آن هستیم، بارز و آشکار نبوده اند.

 پزشکان نگرانی خود از در دسترس نبودن آزمایش کووید-۱۹ برای جمعیت‌های سیاه پوست را ابراز داشته‌اند. و این در حالی است که سیاه پوستان و مردم آمریکای لاتین قسمت اعظم کارگران را تشکیل می‌دهند و اکنون بیشتر از همه در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

نژاد و وضعیت اقتصادی اجتماعی به طور حتم در این میان نقش دارند و مشخص می کنند که چه کسی بیشتر از سایرین در برابر بیماری کووید- ۱۹ آسیب پذیر است و چه کسی به احتمال زیاد خواهد مرد.

• ظلم  ۱۰۱: قرطینه، ظلمی به سفیدپوستان

 اوایل این هفته در توئیتر میدیدم سفیدپوستان احساس می کنند که دستور قرنطینه کنونی در واقع ظلم به آن هاست.  من میدانستم این یک شوخی است ( هرچند که اشتباه می کردم و شوخی نبود!). در مصاحبه‌ای در فاکس اند فرندز^[۱۰] رئیس حزب محافظه کار میشیگان آقای مِشان مَدوک^[۱۱] عنوان داشت که ساکنین میشیگان احساس می کنند «به آنها ظلم شده است» و برخی از کسب و کارها و کارگرانی هستند که باید بتوانند به طور ایمن و در سلامت کامل همین الان به سر کار خود باز گردند.

مظلوم واقع شدن واژه و انتخاب جالبی است. در ابتدا می‌خواهم به این مطلب بپردازم که ظلم و ستم نژادپرستانه چیست. ظلم به معنای به دست آوردن شغل، ترفیع گرفتن، دریافت وام کسب و کار یا مورد تایید قرار گرفتن به منظور داشتن یک خانه رویایی آن هم فقط و فقط بر اساس نژاد نیست. یعنی همان چیزهایی که سیاه پوستان از آن ها محروم هستند.

به دیگر سخن، ظلم به معنای راحت و آسوده در خانه ماندن، با یک یخچال فریزر پر از خوراکی  و برخورداری از خدمات بهداشت و درمان و داشتن حساب بازنشستگی نزد شرکت ( و تحت حمایت مالی شرکت) نیست. ظلم همچنین دوره ای نیست که خواهی نخواهی باید طی شود.  با کوچک ترین و اولین احساس ناراحتی که کردید نباید فریاد بزنید تا به خواسته خود برسید و زندگی و سلامتی سایر افراد را به خطر بیندازید.

• بسیاری از ما الان راحت نیستیم اما لطفاً این واژه ناراحتی را با ظلم یکی نکنید و نیامیزید

سفیدپوست بودن یک هویت پیش فرض و پیش گزیده در آمریکاست. سفید پوست بودن فرشینه فرهنگی ماست. سفید پوست بودن یک هنجار در آمریکا است و تمام سایر چیزها، بر طبق آن، سنجیده می شود و یک نوع خاصی از امنیت وجود دارد که با هنجار بودن به دست می آید. بنابراین وقتی شما به طور ناگهان آزادی عمل ندارید و  نمی‌توانید بدون کنترل شدن به کسب و کار خود بپردازید می تواند تهدید بزرگی برای شما به حساب ‌آید. در عوضِ این محدودیت ها، معترضان به خیابان‌ها ریخته اند تا برای حفظ امنیتی که  در بالا به آن اشاره شد،  مبارزه کنند. احساس «مظلوم واقع شدنی» که این سفیدپوستان از آن حرف می‌زنند در واقع تاثیر بقایای زندگی در کشوری است که طوری شکل گرفته است که همیشه در خدمت موقعیت اجتماعی اکثریت سفیدپوستان باشد.

طُرفه این که برخی از این گروه‌های سفیدپوست محافظه کاری که می‌خواهند آزاد شوند و  اکنون از خانه بیرون آیند قویاً و با چنگ و دندان بر علیه جنبش هایی نظیر اهمیت زندگی سیاه پوستان^[۱۲] اهمیت دارد مبارزه کردند. آن ها نه ارزشی برای سیاهپوستان قائل شدند که  بخواهند از ظلم و ستم واقعی که در حقشان می‌شود، فریاد تظلم خواهی سر دهند، و نه نیازی به این کار می دیدند. در این پاندمی، برخی از این سفیدپوستان بی آنکه بدانند، از همان ظلم و ستمی می‌ترسند که خود بر مردم رنگین پوست روا داشته‌اند.

• هدف توئیت‌های رئیس جمهور تحریک و ایجاد آشوب و درگیری‌های اجتماعی و نژادی است

شفاف تر بگویم بیشتر آمریکایی‌ها از قبیل سفیدپوستان در خانه نشسته‌اند و از دستورات فاصله‌گذاری اجتماعی و در خانه بمانیم پیروی می‌کنند. اما اعتراضات ضد قرنطینه بیشتر سیاسی است. ممکن است این خشم افزایش یابد و لاجرم دیگران نیز به این گروه‌های اعتراضی بپیوندند. این مسئله می‌تواند به نفع انتخابات ترامپ تمام شود، زیرا او ایالت‌هایی را هدف گرفته است که فرمانداران آن دموکرات هستند و دستورات فاصله گذاری اجتماعی را اجباری  و تحمیل کرده‌اند. اما اگرچه طبیعی است که از اظهارات جسورانه ترامپ در توئیت هایش ابراز شگفتی نماییم، مثل زمانی که او از ساکنین میشیگان، مینه سوتا و ویرجینیا می خواهد خودشان را آزاد کنند، اما این که بگوییم هدف توئیت‌های رئیس جمهور تحریک و ایجاد آشوب و درگیری‌های اجتماعی و نژادی است، نتیجه‌ای سهل الوصول است. ترامپ علت اصلی ماجرای دنباله دار نژاد پرستی و تبعیض سفیدپوستی نیست. لفاظی های او فقط برتری جویی سفیدپوستان و دیدگاههای تبعیض نژادی را که قرن‌هاست وجود داشته است، پر رنگ تر می‌کند. دیدگاههایی که در این اوقات پر تنش فرصت یافته اند که دوباره آشکار شوند. و باعث گردیده مردم سفیدپوست کلاه‌های مگا^[۱۳] بر سر گذارند و اسلحه حمل کنند (از حق حمل اسلحه‌ای که دارند، استفاده نمایند).

منبع:

این مطلب در ۲۵ آوریل سال ۲۰۲۰ در تارنمای وکس منتشر شده و در آدرس ذیل قابل‌دسترسی است:https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2020/02/great-affordability-crisis-breaking-america/606046/

[۱] ^Maryland

[۲] ^{Bill Gates}

[۳] ^{Wisconsin State Capitol}

[۴] ^{Tea Party}

[۵] ^{American Public Media Research Lab}

[۶] ^{(Aid, Relief, and Economic Security) CARES act}

[۷] ^{Fox News}

[۸] ^{Bill Bennett}

[۹] ^{Newport Beach and Huntington Beach}

[۱۰] ^{Fox & Friends}

[۱۱] ^{Meshawn Maddock}

[۱۲] ^{Black Lives Matter}

[۱۳] ^MAGA