نگاهی به سقوط اقتصادی کرونایی که از بحران مالی ۲۰۰۸ شدیدتر و دردناک تر خواهد بود

نگاهی به سقوط اقتصادی کرونایی که از بحران مالی ۲۰۰۸  شدیدتر و دردناک تر خواهد بود

دیوید ج. لینچ (نویسنده موضوعات مالی با محوریت تجارت و جهانی سازی در واشنگتن پست و نویسنده سابق پلتیکو و بلومبرگ نیوز ) و هیتر لانگ (خبرنگار اقتصادی واشنگتن پست و گزارشگر سابق اقتصادی سی ان ان)، در این مطلب با عنوان «با در خانه ماندن اجباریِ 80 میلیون آمریکایی، اقتصاد آمریکا زودتر از آنچه پیش بینی شده بود در حال سقوط است » و در 21 مارس 2020 در تارنمای واشنگتن پست منتشر شده است، بر این باورند که با اقدمات صورت گرفته به منظور مهار ویروس کرونا و خانه نشین کردن۸۴ میلیون آمریکایی، و تعطیلی تقریبا تمام کسب و کارها اقتصاد، اوضاع آمریکا سریعتر از آنچه که روزها قبل پیش بینی شده بود، رو به وخامت است و از همین رو شرایط سختی را پیش روی اقتصاد آمریکا پیش بینی می کنند که بهترین اقتصاد جهان را به بزرگترین بحران می کشاند.

در فقط یک دوره ۲۴ ساعته، فرمانداران سه ایالت بزرگ کالیفرنیا، نیویورک و ایلینویز[۱] به ساکنین دستور دادند که در خانه بمانند و جز برای خرید غذا و دارو بیرون نیایند. فرماندار پنسیلوانیا[۲] دستور به تعطیلی کسب و کارهای غیر ضرور داده است. در کل جهان نیز مسئولین کادر بهداشت و درمان در تلاشند تا به درمان تعداد روزافزون بیماران بپردازند و سازمان بهداشت جهانی خاطرنشان ساخته است که اگرچه به ۳ ماه زمان نیاز بود تا به ۱۰۰ هزار مورد ابتلا برسیم اما ما در عرض ۱۲ روز از مرز صد هزار نفر دیگر هم گذشتیم.

  • سقوط اقتصادی و تعطیلی های سراسری

فروپاشی اقتصادی حاصله که باعث شده است چند میلیون کارگر در صف درخواست بیمه بیکاری بایستند، در واقع گوی سبقت را از تلاش‌های دولت فدرال برای پاسخگویی به این بحران ربوده است. روز جمعه [۲۰ مارس] مجلس سنا با عجله در تلاش برای اتمام کار بسته حمایتی مالی بود، و کاخ سفید و قانونگذاران کلیدی حوزه شمول آن را گسترش دادند، و مبلغ را به بیش از مبلغ ۱ تریلیون دلار اولیه افزایش دادند. هر روز با تعطیل شدن رستوران ها، سینما، تئاتر و عرصه های ورزشی به منظور محافظت از خود در برابر بیماری به طور بی‌سابقه‌ای بر تعداد تعطیلی های اجباری اضافه می شود. پرواضح است سقوط اقتصادی ای که در راه است، از بحران مالی ۲۰۰۸  شدیدتر و دردناک تر خواهد بود

هفته آینده وزارت کار احتمالا گزارش خواهد داد که تقریباً ۳ میلیون آمریکایی برای نخستین بار درخواست بیمه بیکاری نموده‌اند که بر طبق گزارش بانک مِریل لینچ آمریکا[۳]، این رقم بیش از ۴ برابر نسبت به بحبوبه دوران رکود سال ۱۹۸۲افزایش داشته است. یکی از اقتصاددانان بانک جی پی مورگان چِیس[۴] در کنفرانس تلفنی روز جمعه به مشتریان گفت: این تازه شروع موجی است که می تواند نرخ بیکاری را از ۳٫۵ درصد امروز به ۲۰ درصد برساند.

تخمین ها از هزینه های کلی این پاندمی مبهوت کننده است. مدیر پوشش ریسک در موسسه بریج واتر اسوشیتز[۵] ‌می گوید که در طی سه ماه آینده اقتصاد با نرخ سالانه ۳۰ درصد کوچک خواهد شد . بانک گلدمن ساشز[۶] کاهش ۲۴ درصدی را پیش پیش بینی می کند و بانک جی پی مورگان چیس این کاهش را ۱۴ درصد تخمین می زند.

اقتصاددان جانت ل. یِلِن[۷] رئیس سابق بانک فدرال رزرو گفت: «ما به دنبال چیزی نسبتاً عظیم و بزرگ هستیم. اگر در واقع کسب و کارها متحمل زیان های جدی شده و مجبور شوند کارگران خود را اخراج کنند و باعث شوند که شرکتشان ورشکسته شود، دیگر به سختی می توان خود را از این بحران بیرون کشید».

کمی بیش از ۷ ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری، دونالد ترامپ قول عبور از این بحران و وعده  احیای سریع را داده است. او روز پنج شنبه گفت: « به محض آن که مشکلات حل شود، ما به سرعت به روزهای اول بازخواهیم گشت؛ و فکر می کنیم این امر واقعا سریع رخ خواهد داد».

 بیشتر اقتصاددانان انتظار دارند که در نیمه دوم امسال، اقتصاد از این چاه عمیقی که در آن افتاده است، خود را بیرون بکشد. اما این پیش‌بینی ها به این بستگی دارند که پاندمی ویروس کرونا تحت کنترل درآید و آمریکا و سایر دولت‌ها خط مشی هایی را اجرا نمایند که مانع از وارد آمدن ضربه ماندگار به کارخانه ها و شاهرگ های حیاتی مالی گرددند. بر طبق اظهارات کارشناسان موسسات مالی بریج واتر، گلدمن و جی پی مورگان حتی اگر تمام این ها هم اتفاق بیفتد، در پایان سال اقتصاد کوچکتر از آن چیزی خواهد شد که در ابتدا بود.

حقیقت این است که کسی نمیداند چه اتفاقی خواهد افتاد. کسی در وال استریت یا در واشنگتن تجربه سر و کار داشتن با یک چنین تهدید پیچیده ای را نداشته است؛ تهدیدی که به طور ناگهانی در جهان رخ داد تا زندگی آمریکایی را مختل سازد.

یک ترسی و نگرانی درباره سلامت مردم جهان به وجود آمده است که دارد اقتصاد را خفه می کند و بازارهای مالی را آشفته ساخته است.کارگران و خانواده های آنها – بسیاری از آنها تازه از فاجعه ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ بلند شده و کمر راست کرده اند- از قبل این تاثیرات را با گوشت و پوست و استخوان خود لمس کرده اند. شوک اقتصادی ناگهانی و پیش‌بینی ناشده زندگی میلیون‌ها آمریکایی را به مرز نابودی کشانده است.

  • اقتصادی که از مدت ها پیش حالش خوب نبود

در یک نظرسنجی که سال گذشته توسط فدرال صورت گرفت، ۳۹ درصد از آمریکایی ها گفتند که آنها نخواهند توانست از پس مخارج ۴۰۰ دلاری پیش بینی نشده بر آیند.

هفته گذشته خانم لیندسی هارتمن[۸] وقتی که به محل کار خود، شرکت إسپا[۹] در چارلوتزویل[۱۰] رفت، دانست که یک جای کار اشکال دارد. هارتمن، ۳۴ ساله، معمولا ۱۵۰ تماس در روز از افراد علاقمند به رزرو درمان با آب های معدنی و ماساژ را دریافت می کند اما روز شنبه و یکشنبه در کل فقط ۶ تماس دریافت کرد. رئیس او صبح روز  دوشنبه اکثر کارمندان را اخراج کرد. و سه‌شنبه هم نوبت برکناری هارتمن بود.

همسر او که یک آشپز آزادکار است، نیز شغل خود را ازدست داده است.  او  یک شغل جانبی به عنوان راننده در شرکت اوبِر داشت [۱۱] اما دانشجویان دانشگاه ویرجینیا[۱۲] که مشتریان اصلی اش بودند اوایل این ماه با تعطیلی اجباری دانشگاه ها به خاطر ویروس کرونا ناپدید شدند. اکنون این زوج نگران پرداخت اجاره ۱۳۰۰ دلاری آپارتمان خود هستند. هارتمن گفت: «من پس اندازی ندارم و اجاره خانه ام به قدری بالاست که با حقوقمان به زور از پس مخارج بر می آییم. همه دارند از تاثیر ویروس کرونا بر رستوران ها حرف می زنند اما در کل این ویروس بر هتل ها و مهمانپذیر ها و اسپاها هم تاثیر گذاشته است و من نمی دانم که چطور قرار است اجاره و قبض‌های ماهیانه ام را پرداخت کنم».

شرایط در مانت کلِمِنز[۱۳] در حومه دِترویت[۱۴] نیز به همین گونه است. استیو مانزو[۱۵] آشپز و مشروب فروش است که در یک میکده ایرلندی کار می کند. او هفته خود را با پیش بینی فروش دو برابر به خاطر روز  سِنت پاتریک[۱۶] شروع کرد. اما به جای آن، استیو مانزو روز دوشنبه شغل خود را از دست داد و مجبور شد که ساعاتی را در وبسایت دولتی بیمه بیکاری بگذراند و سعی کرد درخواست کمک از دولت نماید؛ کمکی که کمتر از نیمی از درآمد سالانه ۶۰ هزار دلار  او را جبران می کرد.

 همانند بسیاری از افراد دیگر، مانزو هم تمام حقوق خود را در یک ماه صرف خرج و مخارج زندگی خود می کند و نگران این است که چنانچه این بیماری همه گیر ادامه یابد، ممکن است هیچ رستورانی وجود نداشته باشد تا او بخواهد برگردد و در آن جا کار کند. مانزو گفت: « از پنجره خانه ام بیرون را نگاه می کنم و همه چیز نرمال به نظر می آید اما در حقیقت این گونه نیست. من در مرکز شهر زندگی می کنم که پُر است از رستوران و میکده، اما کسی این جا نیست».

ایوِن یِلِن[۱۷]  73 ساله، یکی از اقتصاددانان بزرگ جهان هنوز هم نگران است. او که مدت هاست به زندگی در خانه خود در واشنگتن خو گرفته است پیش بینی های اقتصادی ای می کند که مخوف به نظر می رسند.

پسر او که روز شنبه از لندن به خانه (آمریکا) سفر کرده بود، در میان انبوه جمعیتی که در بخش کنترل پاسپورت در فرودگاه بین المللی دولز[۱۸] جمع شده بودند، گرفتار شد، و اکنون در زیر زمین خانه خود را قرنطینه کرده است  مبادا که سلامتی مادرش را به خطر اندازد. یِلِن بشقاب غذای پسرش را روی پله های زیرزمین قرار می دهد تا آن را بردارد.

حمایت مالی بیش از یک تریلیون دلاری که در مجلس سنا تصویب شد در بحبوحه علائم رو به افزایش آشفتگی اقتصادی مطرح شد. در نامه ای مشترک، مدیر ارشد اجرایی شرکت هواپیمایی یونایتِد إیرلاینز[۱۹] آقای اسکار منوز[۲۰] و مقامات اتحادیه درباره اخراج های قریب الوقوع هشدار دادند و از تقریباً ۱۰۰ هزار کارمند شرکت هواپیمایی خواستند که از کنگره درخواست کمک نمایند.

در این نامه آمده بود:  «اگرچه امروز بسیاری از افراد در واشینگتن دی سی پی به وخامت اوضاع و برده‌اند اما زمان اندک است. اگر بخواهیم جزئی‌تر صحبت کنیم، باید بگوییم اگر کنگره حمایت‌های دولتی کافی را تا آخر ماه مارس در دسترس این شرکت نگذارد، شرکت ما اقدامات لازم جهت تعدیل نیرو را انجام خواهد داد و لیست حقوق بگیران خود را متناسب با ۶۰ درصد کاهشی خواهیم کرد که برای ماه آوریل اعلام شده است. در برنامه زمانی ماه می کاهش های بیشتری صورت خواهد گرفت.

در پاسخ، تمایل قانونگذاران به حمایت از مخارج و هزینه های انبوه و نجات دادن شرکتها  از ورشکستگی علامتی بود مبنی بر اینکه آمریکایی‌ها به طور فزاینده‌ای درک کرده اند که مبارزه با ویروس کرونا مستلزم یک انتخاب آشکار بین سلامت و ثروت می باشد.

مقامات آمریکا به عمد در حال مهندسی رکود شدید هستند تا گسترش مرگبار این بیماری را که هیچ درمانی یا هیچ درمان قطعی یا واکسنی برای آن وجود ندارد را کُند کنند. روز جمعه فرمانداران فلوریدا، نیوجرسی و نِوادا[۲۱] همگی بیان نمودند که آنها اقدامات مهمی را انجام خواهند آورد تا فعالیت در بیرون از خانه را به حداقل رسانند.

تنها راه مبارزه با شبیخون ویروس کرونا این است که فاصله گذاری اجتماعی را پیاده کنیم. اما دور نگاه داشتن دوستان و همکاران در واقع به معنای فلج کردن مخارج مشتریانی است که در واقع ۷۰ درصد از اقتصاد ۲۱ تریلیون دلاری آمریکا را تأمین می کنند.

خانم الکسیس جی واکر[۲۲] چهل ساله، در سال گذشته با داشتن چند شغل، حدود ۶۰ هزار دلار درآمد داشت. یک شغل نیمه وقت در برنامه عصرانه در فیلادلفیا[۲۳] داشت که هفته پیش به پایان رسید. تدریس جایگزین می کرد؛  به عنوان دایه کار می کرد؛ در مهمانی‌ها دی جی بود؛ و کره محلی می‌فروخت و گهگاهی هم آپارتمان خود را در وبسایت إیر بی إن بی[۲۴]  برای اجاره می گذاشت. هفته گذشته واکر ۵۰۰ دلار از راه نگهداری از فرزند به دست آورد و تمام مشتریان برنامه دی جی، قرارشان را لغو کردند، و مسافران إیر بی إن بی هم رزروهای خود را لغو کردند.

 صاحبخانه هم به او اجازه داده است که اجاره خانه اش را با تأخیر بپردازد اما او می‌داند که در نهایت موعد پرداخت اجاره فرا خواهد رسید. واکر گفت او همچنان باید این قبوض را بپردازد، و بدهی‌هایش در حال افزایش است و امیدوار بود که یک برنامه عصرانه مجازی راه بیندازد تا بتواند کمی پول در بیاورد. آنچه که این کشور را به رکود وا خواهد داشت تمامی قبض هایی است که ظرف مدت دو ماه افراد مجبور به پرداخت آن آنها می باشند.

دین بیکر[۲۵] اقتصاددان ارشد در مرکز تحقیقات خطی مشی و اقتصاد[۲۶] بیان داشت که حادث شدن یک رکود، مستلزم مدت زمان طولانی تر و فعالیت بسیار کم است.

 همه چیز بستگی به این دارد که ما عملاً چه مدت در قرنطینه بمانیم؟ اگر فقط ۲ تا ۳ هفته است در آن صورت اوضاع خیلی هم بد نخواهد بود اما اگر ما کل یک فصل را در قرنطینه باشیم، ماجراهای بدی در انتظارمان خواهد بود.

 تغییر جهت ناگهانی ثروت های اقتصادی آمریکا در تاریخ نظیر نداشته است. با شروع سال ۲۰۲۰ اقتصاد آمریکا بدون وقفه از اواسط سال ۲۰۰۹ به این طرف، رو به گسترش بوده است و تقریباً نیم قرن است که نرخ بیکاری پایین است و بازار سهام رکورد های بالایی را ثبت می کند.

امروز اقتصاد دارد سوت توقف را می زند و بازار سهام در حال سقوط آزاد است. روز پنجشنبه[۱۹مارس] اتومبیل سازان  بیگتری[۲۷] گفتند که آنها تا ۳۰ مارس کارخانه هایشان را خواهند بست. دلالان معاملات ملکی خانه های باز خود را لغو کرده اند. ماریوت[۲۸] بزرگترین شرکت هتلداری در جهان، دارد هتل های خود را می بندد و هزاران کارگر را به مرخصی فرستاده است.

 در یک پیام ویدیویی به کارمندان، مدیر ارشد اجرایی، آرن سورنسون[۲۹] گفت که تا پایان سال او هیچ حقوقی دریافت نخواهد کرد. ما نظیر این پاندمی را قبلاً ندیده ایم.

 از دست رفتن ناگهانی کسب و کار هتلداری فراتر از دو تاثیر رکود بزرگ و پیامدهای حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر بود. به طور متوسط درآمد هتل‌ها ۷۵ درصد کاهش یافته است و این نیاز مسئله نیازمند کاهش هزینه های سخت گیرانه می باشد.

سورنسون احساساتی گفت: «می توانم به شما بگویم که هرگز قبلاً سخت‌تر از این لحظات را تجربه نکرده ام. هیچ چیز بدتر از آن نیست که به همکاران بسیار گرانقدر بگوییم که سِمَت آنها تحت تأثیر رویدادهایی قرار گرفته است که کاملاً خارج از کنترل ماست؛ آن هم به اشخاصی که در قلب این شرکت قرار دارند.

در وال استریت کشت و کشتار بی وقفه ادامه دارد. پس از وقفه ای کوتاه در روز پنجشنبه سهام ها همچنان دوباره کاهش یافتند. میانگین صنعتی سهام داوجونز[۳۰] در ۱۹٫۱۷۳٫۹۸ بسته شد که بیش از ۹۱۳ واحد یا ۴٫۶ درصد افزایش داشته است. سهام داوجونز همیشه افزایش داشته است، اما در ۱۲ ماه فوریه ۳۵ درصد ارزش خود را از دست داد.

  • بهترین اقتصاد طول تاریخ و تبدیل شدن آن به بدترین اقتصاد در طول تاریخ

کریس راپکی[۳۱] اقتصاددان ارشد امور مالی در یادداشتی خطاب به مشتریان نوشت: « از سهام بیرون بیایید، بیرون بیایید قبل از آن که آن ها کل ایالت متحده آمریکا را تعطیل کنند». معکوس شدن مبهوت کننده‌ ثروت ، فقط در عرض دو ماه رخ داد. و این سریع ترین رکود در طول تاریخ است. وقتی هیچکس یک ده سنتی هم خرج نمی کند، این وضعیت رکود تا مدت‌های طولانی باقی خواهد ماند.

برایان دوهانو[۳۲] قبلاً هم اعلام ورشکستگی کرد؛ یعنی هنگامی که صنعت ساخت و ساز در بحبوبه رکود بزرگ سقوط کرد. از آن زمان تا کنون او کسب و کار سقف سازی راه انداخت، با این امید که یک جریان درآمدی به وجود آورد که در مقابل رکود مقاوم باشد.

دوهانو گفت: تا شش هفته پیش خوب پول در می آورد ما الان کسب و کار ۵۰ درصد کاهش یافته است و او نگران به دست آوردن تعداد کافی تخته سقف برای سایر مشتریانش است و یا اگر میشیگان از هدایت سایر ایالت ها پیروی کند، مجبور است با تعطیلی های احتمالی سر و کار داشته باشد.

دوهانو ابراز داشت:  ما فقط می خواهیم سعی کنیم که مدیریت روزانه داشته باشیم و این تمام آن کاری است که می توانیم انجام دهیم. اما اگر هرکسی از کار برکنار شود، در این صورت کسی سقف نخواهد خرید.

منبع:

این مقاله ترجمه از سایت واشنگتن پست است، برای دریافت اصل مقاله کلیک کنید.


[۱] Illinois

[۲] Pennsylvania

[۳] Bank of America Merrill Lynch

[۴] JPMorgan Chase

[۵] Bridgewater Associates

[۶] Goldman Sachs

[۷] Janet L. Yellen

[۸] Lyndsy Hartmann

[۹] صنعت اسپا از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است و خدمات درمانی متنوعی را ارائه می‌دهند. در صنعت اسپا (آب درمانی) استحمام با آب‌ های معدنی و چشمه‌ های آب گرم به عنوان درمانی برای بیماری‌ ها استفاده می شوند.

[۱۰] Charlottesville

[۱۱]  Uber : شرکت اوبر در سال ۲۰۰۹ در سانفرانسیسکو کالیفرنیا تاسیس شد.اوبِر یک سرویس  آنلاین است که به کاربران این امکان را می دهد که از طریق اپلیکیشن سرویس مورد نظر خود را سفارش دهند، همتای آن اپلیکیشن اسنپ در ایران است.

[۱۲] University of Virginia

[۱۳] Mount Clemens

[۱۴] Detroit

[۱۵] Steve Manzo

[۱۶] St. Patrick’s Day

یک جشن فرهنگی و مذهبی است که هر ساله در ۱۷ مارس برگزار می‌شود. روز سنت پاتریک یکی از اعیاد مخصوص و تعطیلات ایرلندی ها است؛ که با مهاجرت و نفوذ آنها، به‌ویژه میکده‌های ایرلندی به اکثر کشورهای دیگر، بعد بین‌المللی به خود گرفته است.

[۱۷] Even Yellen

[۱۸] Dulles International Airport

[۱۹] United Airlines

[۲۰] Oscar Munoz

[۲۱] Florida, New Jersey and Nevada

[۲۲] Alexis J. Walker

[۲۳] Philadelphia

[۲۴] Airbnb

[۲۵] Dean Baker

[۲۶] Center for Economic and Policy Research

[۲۷] Big Three

[۲۸] Marriott

[۲۹] Arne Sorenson

[۳۰] Dow Jones

[۳۱] Chris Rupkey

[۳۲] Bryan DeHenau