بودجه سال ۲۰۲۱ ترامپ که امروز [۲۰ فوریه ۲۰۲۰] منتشر شد، موجب افزایش رتبه افراد بیمه نشده، کاهش شدید کمک‌های اساسی برای خانواده‌های کم‌درآمد و کاهش یک رشته برنامه‌های غیر دفاعی، در همان حال، سرمایه‌گذاری نسبتاً اندک در زیرساخت کشور خواهد شد. همچنین، به‌طور دائمی کاهش مالیات‌های پرهزینه قانون مالیات ۲۰۱۷ را برای افراد، ازجمله مالیات‌دهندگان
پردرآمد، تمدید خواهد کرد. روی‌هم تغییرات برنامه پیشنهادی و کاهش‌های مالیاتی تبعیض‌های درآمدی را افزایش و نابرابری را میان گروه‌های نژادی و قومی، گسترده خواهد کرد.
۱- تلاش‌های دولت برای لغو قانون مراقبت (ACA)، میلیون‌ها آمریکایی دیگر را بدون پوشش سلامت کافی خواهد گذاشت و حمایت‌هایش را برای مردمی که شرایط آن را دارند، از قبل کنار خواهد گذاشت. دولت، همراه با ۱۸ دادستان کل ایالتی، از دادگاه‌ها می‌خواهد تا ACA را ملغی کند. رئیس‌جمهور، به‌علاوه درخواست وضع قانون لغو ACA را در ۲۰۲۱ ارائه داده، چه جمهوری خواهان کنترل کنگره را در دست بگیرند یا نه صرف‌نظر از این‌که آیا ACA در دادگاه تعلیق شود یا خیر. بودجه هیچ برنامه مراقبت سلامت را مشخص نکرده است، اما اعداد موجود در بودجه تا حدودی جایی را که رئیس‌جمهور سیستم بیمه سلامت را مطرح کرده، روشن کرده‌اند.
در بودجه ۱ تریلیون دلار کاهش در کمک‌های پزشکی و ACA در طول ۱۰ سال، همراه با کاهش روزافزون در طول زمان پیشنهاد شده است. این مقدار شامل ۸۴۴ میلیارد دلار در کاهش‌ها است که «مزیت چشم‌انداز اصلاح سلامت رئیس‌جمهور» نام‌گرفته و کاهش‌های بیشتر در کمک‌های پزشکی است. همچنین، بودجه تقریباً هیچ توضیحی برای بیشتر کاهش‌ها در مستمری‌ها نداده است، سیاست‌هایی که تصریح می‌کند منجر به کاهش‌های شدید در پوشش سلامت می‌شود:
• بودجه سرمایه‌گذاری متناسب ارتقا یافته، فدرال ACA را برای تولید پوشش کمک پزشکی به بزرگ‌سالان کم‌درآمد، حذف کرده است. به‌احتمال‌زیاد این کار ایالات را مجبور می‌کند تا پوشش کمک پزشکی برای اکثریت ۱۳ میلیون نفری که آن را به خاطر توسعه تأمین می‌کردند، پایان دهند.
• بودجه همه ایالات را ملزم می‌کند تا پوشش کمک پزشکی را از افراد بزرگ‌سالی که برای کمک پزشکی ثبت‌نام کرده‌اند و واجد الزامات کار نیستند، بردارد؛ این سیاست برای میلیون‌ها نفر علاوه بر افراد تحت پوشش، از طریق توسعه به کار می‌رود.
• به‌علاوه، تلاش‌های دولت برای لغو ACA، در صورت موفقیت، فشار ACA علیه تبعیض را بر اساس شرایط از قبل موجود و همچنین الزامات ACA که برنامه‌های سلامت منافع ضروری سلامت مانند پوشش زایمان و تجویز داروها را کنار خواهد گذاشت. بودجه هیچ پیشنهادی در مورد محافظت از افراد دارای شرایط از قبل موجود ندارد، موضع دولت در پیگیری قانونی را به‌عنوان تنها موضع‌گیری روشن در این موضوع، باقی گذاشته است. هرچند بودجه پیشنهادهای خود را برای پایان دادن به همه‌گیری‌های شبه افیونی، پیشنهادهای دیگر در بودجه رسیدن به این هدف را بسیار دشوار می‌کنند. به‌ویژه، پایان یا کم کردن توسعه کمک پزشکی به صورتی چشمگیر، دسترسی به یک منبع مهم درمان سوءاستفاده از مواد دیگر، وضعیت‌های سلامت را کاهش می‌دهد.
۲- بودجه، کاهش‌های شدید در برنامه‌هایی ارائه می‌دهد که نیازهای اساسی خانوارها را برآورده می‌کند. این پیشنهادها فقر و ریاضت را افزایش می‌دهند. به صورتی خاص، بودجه پیشنهاد تغییرات در قانون‌گذاری ارائه می‌کند که عبارت‌اند از:
• کاهش SNAP (قبلاً ژتون غذایی) تا ۱۸ میلیارد دلار (تقریباً ۳۰ درصد) در طی ۱۰ سال؛
• کاهش پشتیبانی و حمایت از خانواده‌هایی که کودک دارند با کاهش کمک موقت برای برنامه خانواده‌های نیازمند (TANF) تا ۲۰ میلیون دلار، در طی ده سال؛
• حذف اعطای بسته خدمات اجتماعی که سرمایه‌گذاری قابل‌انعطاف ایالات برای خدماتی مانند مراقبت از کودکان، برنامه‌های روزانه برای بزرگ‌سالان و افراد معلول و خدمات برای افراد و خانواده‌های بدون مسکن، فراهم می‌کند؛
• کاهش سرمایه‌گذاری ۲۰۲۱ برای مسکن عمومی، ۴۳ درصد زیر سطح ۲۰۲۰، در همان حال نیز کنار گذاشتن هزینه‌های تأمین مسکن برای ۱۶۰۰۰۰ خانواده کم‌درآمد و حذف صندوق اعانه تأمین مسکن ملی، همچنین، مشارکت‌های سرمایه‌گذاری HOME، اعطای بسته توسعه اجتماعی و برنامه‌های گزینه محله‌ها، به دنبال شکست برای تحکیم تغییراتی ازاین‌دست از طریق قانون‌گذاری، دولت به‌طور روزافزون به فرایند قانونی برای رسیدن به این اهداف، نگاه کرده است به‌عنوان نمونه در طول سال گذشته، دولت، سه اصل SNAP را پیشنهاد و نهایی کرد که طبق برآوردهای خود، SNAP را حدوداً ۵۰ میلیارد دلار در طول ده سال کاهش خواهد داد و مزایای کمک غذایی اصلی را برای ۳ تا ۴ میلیون نفر، پایان خواهد داد که آن‌ها را نزدیک به ۶ تا ۷ میلیون دیگر، کوچک خواهد کرد. در خانه‌سازی، قوانینی را صادر کرده است که تلاش‌های جامعه برای توانمندسازی خانوارها برای تأمین مسکن بدون تبعیض، تضعیف و در همان حال ایستادگی در برابر این سیاست‌های محلی تأمین مسکن را تضعیف می‌کند که دسترسی به مسکن را محدود می‌کند. به‌علاوه، قانونی پیشنهاد شده است که باعث می‌شود ده‌ها هزار نفر برخوردار از مزایای ازکارافتادگی، به‌ویژه کارگران مسن‌تر با مهارت‌ها و تحصیلات محدود، مزایای خود را از دست بدهند و آن‌طور که گزارش‌شده، در حال پیش‌نویس قانون جدیدی است که آن را برای این کارگران، به خاطر آن‌که واجد مزایای ازکارافتادگی شوند، در اولین قدم سخت‌تر می‌کند. این قوانین، فقر و ریاضت را افزایش و بسیاری از آمریکاییان را بدون حمایت یا از حمایت کمتر، از روش‌های تبعیض‌آمیز باقی خواهد گذاشت.
۳- بودجه، عمیقاً برنامه‌های احتیاطی غیر دفاعی را در طی ۱۰ سال آینده کاهش می‌دهد. قانون بودجه دوحزبی سال ۲۰۱۹، محدودیت‌های جدید و بیشتری بر ذخایر اختصاصی احتیاطی دفاعی و غیر دفاعی کلی برای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ اعمال کرد. بودجه ترامپ از میزان سرمایه‌گذار توافق NDD برای ۲۰۲۱، دورتر می‌شود. در مقابل، پیشنهاد کاهش‌های چشمگیر و پیشنهاد کاهش‌های بزرگ دیگر، در طول بقیه دهه را ارائه می‌کند. برنامه‌های NDD طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را دربر می‌گیرند، از آموزش‌وپرورش تا حفاظت از محیط‌زیست، کمک به تأمین مسکن کم‌درآمدها، پارک‌های ملی، امور بین‌المللی و پژوهش‌های علمی.
در بودجه پیشنهاد کاهش سرمایه‌گذاری NDD در ۲۰۲۱ تا ۵۱ میلیارد دلار کمتر از میزان توافق سال قبل و ۴۶ میلیارد دلار، کمتر از میزان ذخیره اختصاصی ۲۰۲۰ داده شده است. این ۷ درصد کمتر از ۲۰۲۰، ازنظر اسمی و ۹ درصد هنگام تعدیل‌شده برای تورم است. دو عامل تا حدودی فشار بر روی مخارج سال ۲۰۲۱ را کم خواهد کرد؛ نیازهای هیئت سرشماری بعد از سرشماری ده‌ساله کاهش می‌یابد و درآمد حق‌الزحمه در آژانس‌های بیمه رهن فدرال -که سرمایه‌های تملیک شده را جابه‌جا کرده است- انتظار می‌رود که افزایش یابد؛ اما افزایش هزینه مراقبت پزشکی کهنه سربازان نیازمند سرمایه‌گذاری اضافی است که منجر به کاهش‌های عمیق‌تر در دیگر برنامه‌ها می‌شود، به‌ویژه با فرض افزایش‌های پیشنهادی بودجه برای ناسا و حوزه‌های دیگر. بودجه خدمات اداره سلامت و انسانی را تا ۱۱ درصد، اداره مسکن و توسعه شهری را تا ۲۴ درصد و آژانس حفاظت از محیط‌زیست را تا ۲۸ درصد، بعد از تعدیل برای تورم کاهش می‌دهد.
بعد از سال ۲۰۲۱، بودجه پیشنهاد کاهش سرمایه‌گذاری NDD را تا ۲ درصد دیگر در هرسال ارائه می‌دهد که منجر به کاهش تجمیعی ۳۸ درصد تا سال دهم، بعد از تورم می‌شود. در ۳/۳ درصد اقتصاد (تولید ناخالص داخلی یا GDP) در ۲۰۲۰، مقدار NDD در پیش، با داده‌هایی که به ۱۹۶۲ بازمی‌گردند، نزدیک به پایین‌ترین سطح ثبت‌شده می‌رسد. با بودجه رئیس‌جمهور، مخارج NDD تا سال ۲۰۳۰ تا ۶/۱ درصد تولید ناخالص داخلی کوچک خواهد شد؛ سطحی که از زمان ریاست جمهوری کالوین کولیج، نزدیک به یک‌صد سال پیش، دیده شده است.
۴- بسته زیرساخت رییس، بسیار کمتر از نیاز است. بودجه، چیزی را پیشنهاد کرده است که آن را به‌عنوان برنامه ۱ تریلیون دلاری برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت در طول ۱۰ سال توصیف می‌کند، اما روشن است که این امر، بیشتر سرمایه موجود است. درحالی‌که بودجه ۱۹۰ میلیارد دلار را در سرمایه‌گذاری یکجا در ۲۰۲۱ برای ابتکار جدید زیرساخت پیشنهاد می‌کند، بقیه آن ۱ تریلیون دلار، عمدتاً روی ادامه سطوح سرمایه فعلی دیده شود. همچنین، بودجه پیشنهاد کاهش‌هایی در برنامه‌های مختلف دیگر دارد که سرمایه زیرساخت را تأمین می‌کنند؛ مانند گروه مهندسان ارتش، حمایت از آزادراه، حمل‌ونقل عمده، فرودگاه و زیرساخت بندر که از طریق ذخایر اختصاصی احتیاطی فراهم می‌شود. درنتیجه، افزایش مجموع در سرمایه‌گذاری زیرساخت تا حدودی متوسط است، به‌ویژه نسبت به نیاز.
۵- کاهش‌های مالیات بودجه و تغییرات برنامه بی‌عدالتی، درآمد را افزایش داده و اختلافات قومی و نژادی را گسترده می‌کند.
بودجه، دائماً کاهش مالیاتی قانون مالیات ۲۰۱۷ را برای افراد، ازجمله افرادی که منافع بزرگی بر مالیات‌دهندگان پردرآمد و اجاره دهندگان املاک چند میلیون دلاری می‌بخشند، تمدید می‌کند. عمده کاهش مالیات بر درآمد، به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی‌شده است که در پایان سال ۲۰۲۵، به اتمام برسد؛ تمدید آن‌ها ۴/۱ تریلیون دلار تا انتهای دهه، هزینه خواهد داشت. گزارش‌شده که دولت نیز در حال آماده‌سازی یک پیشنهاد کاهش مالیاتی جدید است که «مالیات ۰/۲» نام دارد. وزیر خزانه‌داری، استیو منوچن گفته است که این امر، شامل «انگیزه‌هایی برای تحریک رشد اقتصاد» است؛ زمانی که اغلب برای تبلیغ اقدامات کاهش مالیاتی جهت‌دار به سمت افرادی است که در پله‌های بالاتر نردبان درآمد بوده و دارای شرکت‌های بزرگ هستند؛ اما از دولت انتظار نمی‌رود که جزئیات مالیات ۰/۲ را تا اواخر سال برملا کند و این پیشنهادها در بودجه وجود ندارد.
همراه با کاهش‌های پیشنهاد شده در بودجه در راستای کمک‌های پزشکی، SNAP، TANF و برنامه‌های احتیاطی کم‌درآمدها، این کاهش‌های مالیاتی، اوضاع بی‌عدالتی مالیاتی را بدتر خواهد کرد. به‌علاوه، به دلیل تبعیض تاریخی، مداوم و فرصت‌های نابرابر تحصیلی، خانواده‌های رنگین‌پوستان به‌صورت بی‌تناسب، از این ترکیب کاهش‌های مالیاتی و کاهش برنامه‌ها ضرر خواهند کرد که منافع را به سمت افرادی خواهد برد که از قبل، درآمد بالا، ثروت چشمگیر یا هردو را داشته‌اند. بزرگ‌ترین برندگان قانون مالیات ۲۰۱۷، خانواده‌های سفیدپوست نسبت به ۶۰ درصد خانواده‌های همه نژادهای ترکیبی هستند.
منبع:
این یادداشت که در ۲۰ فوریه ۲۰۲۰ در تارنمای مرکز بودجه و اولویت‌های سیاستی منتشرشده در آدرس ذیل قابل‌دسترسی است:https://www.cbpp.org/research/federal-budget/2021-trump-budget-would-increase-hardship-and-inequality