مترجم: هادی قربانیار
وی در پاسخ به این سؤال که مفروضه‌های افول آمریکا در ساحت اقتصادی چیست، گفت: بزرگ‌ترین سلاح آمریکا، قدرت اقتصادی این کشور به‌واسطه برتری دلار آمریکایی است؛ تمامی دادوستدها و جابه‌جایی‌های مالی در بسیاری از کشورهای جهان، بر مبنای این ارز صورت می‌گیرد که قدرت بسیار بالایی به اقتصاد آمریکایی‌ها بخشیده است. همچنین، آمریکا بخش عمده‌ای از زیرساخت‌های جهانی تبادل مالی و اقتصادی ازجمله
بورس را در اختیار دارد که بزرگ‌ترین حجم تبادلات مالی، در همین بازار صورت می‌گیرد.وی با بیان این‌که برای کاهش نقش‌آفرینی و قدرت‌نمایی آمریکا در عرصه اقتصادی و نظامی، اگرچه توان اقتصادی و نظامی آمریکا، همچنان حرف اول را در دنیا می‌زند اما هزینه‌ها برای حفظ این برتری افزایش یافته است، ادامه داد: اگرچه هنوز هم می‌توان گفت، بزرگ‌ترین تجهیزات و زیرساخت‌های نظامی جهان، به این کشور اختصاص دارد اما هزینه حفظ و ماندگاری این برتری، در روند رو به توسعه و شتابان سایر رقبا هنگفت شده است. چین در مسیر اختراعات، فناوری‌ها و نوآوری‌ها گام برداشته است و اگرچه بسیاری از این پروژه‌ها، هنوز به حد قابل عرضه و سرانجام نرسیده‌اند، اما در درازمدت، تهدیدی برای حفظ جایگاه هژمونیک آمریکا محسوب شده و این جایگاه را متزلزل می‌کنند. وی افزود: آمریکایی‌ها هزینه‌های هنگفتی برای رسیدن به برتری نظامی در جهان متحمل شده‌اند و آن را نوعی سرمایه‌گذاری محسوب می‌کنند چراکه زیر سایه این برتری نظامی، قدرت خود را به جهان تحمیل کرده و می‌کوشند، جایگاه اقتصادی، فرهنگی و امنیتی خود را در سطح بین‌الملل تضمین نمایند.
آمادئو مادولنو در پاسخ با این سؤال که چه نسبتی میان هزینه کرد و سود آمریکا در حوزه حفظ هژمونی وجود دارد؟ بیان کرد: پاول کندی در کتاب «ظهور و سقوط قدرت‌های بزرگ»، دلیل شکل‌گیری امپراتوری‌های بزرگ را ایجاد تعادل میان هزینه‌های نظامی، اجتماعی و فرهنگی می‌داند. در آمریکای حال حاضر، این تعادل تا حدودی متزلزل شده، زیرا درخواست برای هزینه کرد و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های خدماتی عمرانی و شهری، کم‌تر از درخواست برای پروژه‌های نظامی است. درواقع، این موضوع نشانه‌ای بر افول امپراتوری آمریکا است. وی افزود: دولت آمریکا هیچ خدمات خاصی را به طور رایگان به مردمش نمی‌دهد؛ آموزش دولتی، خدمات بهداشت و سلامت دولتی وجود ندارد و حتی امنیت مردم نیز توسط دولت تأمین نمی‌شود و می‌بینیم که آمریکا، یک کشور خشن و مملو از خشونت است.
مادولنو عرصه نظامی را بستری برای تخلیه خشم و نارضایتی عمومی مردم آمریکا دانست و گفت: دولت آمریکا با دشمن سازی خیالی، سعی می‌کند تا مرهمی برای نارضایتی گسترده عمومی ایجاد کند. این دشمن سازی در شکل‌های گوناگون چون جنگ ویتنام، ژاپن، نزاع با اتحاد جماهیر شوروی، جنگ سرد و گاهی کشورهای آمریکای لاتین و اکنون نیز در ایران، امتداد یافته است. اگر این رویه در آمریکا ادامه داشته باشد، بر تعداد افراد ناراضی از وضعیت کشورشان، افزوده خواهد شد، آن‌هم بدون آن‌که تغییری در ساختار به وجود آید. به گفته این پژوهشگر حوزه آسیا و اقیانوسیه، در حال حاضر، ایالات‌متحده آمریکا دشمن واقعی خارجی ندارد بلکه یک دشمن بالقوه داخلی دارد که همان افراد معترض و مردم ناراضی هستند و تا زمانی که تحولی در این عرصه صورت نگیرد، تحولی در وضع کنونی ایجاد نخواهد شد.