مترجم: هادی قربانیار
ایالات‌متحده باید روسیه را مجازات کند، اما لازم است، محدودیت‌های قدرت را نیز به یاد داشته باشد؛ در مواجهه با حمله تأسف بار روسیه به اوکراین، به یاد آوردن درس‌هایی که با سختی به دست آمدهاند، دشوار است، اما اکنون، آنها اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند. روسیه با دستور ولادیمیر پوتین،[۱] تهاجمی شوکه کننده به اوکراین را آغاز کرد. حمله روسیه ازنظر ماهیت و شکل، بسیار گستاخانه است. روسیه تهدید میکند که دولت کیف را سرنگون خواهد کرد، اما به نظر میرسد که سستی بهانه‌هایش را به رخ میکشد. اگرچه پوتین همواره خوی خشنی داشته است، اما در گذشته، تمایلی برای خطر کردن نداشت. او اکنون وارد قماری شده که جهان را در شوک فرو برده است و پیامدهای آن را نه او و نه هیچ‌کس دیگری، نمی‌تواند پیشبینی کند.
دوران کنونی، برهه‌ای خطرناک و همچنین، گیجکننده برای آمریکایی‌ها است. ایالات‌متحده بیشتر سه دهه گذشته را مشغول دستوپنجه نرم کردن با قدرت‌هایی به‌مراتب، ضعیفتر از خود بوده است. این کشور، درس‌های دردناکی درباره محدودیت‌های قدرت و همچنین، توانایی‌اش برای آسیب رساندن یا نیکی کردن آموخته است. ممکن است، یادآوری این تجربیات در برابر حمله جاری و تأسفبار روسیه دشوار باشد؛ اما با این‌حال، آنها اکنون اهمیت بیشتری یافته‌اند و با توجه به اینکه آمریکا با قدرتی بزرگ و هسته‌ای مواجه شده که قادر است، به مناطقی فراتر از اوکراین نیز آسیب برساند. ماه‌ها قبل، رئیس‌جمهور آمریکا، جو بایدن[۲]، استفاده از گزینه نظامی در اوکراین را کنار گذاشت؛ اما همچنان، تقابل غیرنظامی ایالات‌متحده و روسیه، به مراتب خطرهای بزرگتری برای امنیت و رفاه مردم آمریکا، ایجاد میکند تا جنگ‌های افغانستان، عراق و لیبی که این کشور، در آنها حضور نظامی مستقیم داشته است. آمریکا و متحدان اروپایی‌اش در گذشته و همچنین امروز، تحریمهای شدیدی علیه دولت، بانک‌ها و برخی شخصیت‌های روسیه، وضع کرده و اعلام نموده است که مجازات بیشتری نیز در راه هستند. این اقدامات که شدّت آنها فراتر از انتظار بود، به مثابه اعلان‌جنگ از طریق ابزارهای اقتصادی است و چنین اقداماتی، دائمی خواهند بود.
در دهه‌های اخیر، ایالات‌متحده تحریمهای فلج کنندهای علیه کشورهای نسبتاً کوچک، مانند کوبا، ایران و کره شمالی وضع کرده است که هزینه کمی برای اقتصاد این کشور، به همراه داشته‌اند. در مقابل، روسیه یک قدرت بزرگ است و میتواند، به شکلی مشابه، مقابله‌به‌مثل کرده و بهای نفت، گاز و غذا را بالا ببرد. این کشور، میتواند به حمله سایبری دست بزند و زنجیره‌هایی از اقدامات تلافی‌جویان را سبب شود. در بدترین حالت، ممکن است، منازعه تشدید شده و تبدیل به یک جنگ واقعی گردد. به‌طور خاص، مشکل این است که هیچ‌کدام از تحریم‌ها، نمی‌تواند مانع حمله روسیه به اوکراین شود و هیچ آستانه روشنی هم وجود ندارد که در آن، رهبران آمریکا و اروپا، احساس کنند اقداماتشان کافی بوده است. تقاضا برای «اقدام بیشتر»، ادامه خواهد یافت، فارغ از اینکه میزان فعالیت و اقدامات سیاستگذاران چقدر است؛ بنابراین، خواست برای مجازات روسیه، به هر شکلی که توجیه شود، باید با دو ملاحظه تعدیل گردد؛ هزینه‌ها و خطرهای مقابله‌به‌مثل چیست؟ و اینکه تحریمهای بیشتر، چقدر ممکن است، باعث بهبود رفتار روسیه شوند، با توجه به اینکه جایگزین‌های دیگری نیز وجود دارند که موجب تقویت سلطه پوتین بر اقتصاد روسیه، استیصال و بی‌مبالاتی بیشتر او و همچنین، نزدیکی بیشتر روسیه و چین می‌شوند؟
یک چشمانداز صرفاً تنبیهی نیز میتواند، مانعی برای کنترل منازعه توسط آمریکا در اوکراین شود. حتی قبل از اینکه روسیه، حمله را آغاز کند، چهره‌های تأثیرگذار، پیشنهاد کردند که ایالات‌متحده باید شورش احتمالی آینده در اوکراین را با سلاح تجهیز کند، زیرا اوکراین، میتواند به «افغانستانی برای روسیه» تبدیل شود. کمک‌های نظامی باید مدنظر قرار بگیرد، البته بعد اینکه روشن شود، روسیه قصد انجام چه نوع عملیاتی را دارد، چه کسی از حمایت آمریکا، برخوردار خواهد شد و چه اهدافی را باید در میدان نبرد دنبال کرد. آمریکا در سوریه، نیروهای ضد حکومتی را آموزش داده و تجهیز کرده است، تنها به این دلیل که جنگ را طولانی کند، بدون اینکه دیکتاتور و رئیس‌جمهور، بشار اسد را سرنگون سازد. تجربه آمریکا در افغانستان، الگویی عجیب را برای پیروی مطرح میکند. در دهه ۱۹۸۰ میلادی، آمریکا به نیروهایی کمک کرد که از درون آنها، القاعده پدیدار شد. در طول دو دهه گذشته، این کشور، دولت متکی را که به حمایت و خشونت مستمر ایالات‌متحده وابسته بود، ایجاد کرده است. اگر پوتین یک ماجراجویی نظامی بیمبالات و نه چندان حساب شده را آغاز کرده است، آمریکا، نباید اقدام مشابه‌ی انجام دهد. آمریکا برای مدتی طولانی، اقداماتی فراتر از حد لازم برای جلوگیری از شر و بدی انجام داده است تا به آنهایی که نیاز دارند، کمک کند. بگذارید این بار متفاوت باشد.
علیرغم اینکه ایالات‌متحده گزینه‌های نظامی محدودی در اختیار دارد، اما قادر است به اوکراینی‌هایی که برای نجات جان خود فرار میکنند، کمک کند. دولت بایدن باید افرادی را که خواهان سکونت در آمریکا هستند، بپذیرد. آمریکا باید به متحدان اروپایی خود نیز فشار بیاورد تا اقدامی مشابه انجام دهند و همچنین، نهادهای این کشور را برای کمک به آنها بسیج کند. دیپلمات جورج کنن،[۳] در سال ۱۹۴۶ در پیامی از مسکو، این‌گونه نوشت که «ما باید در به کارگیری روش‌ها و مفاهیم خودمان از جامعه بشری، شجاعت و اعتمادبه‌نفس داشته باشیم». کنن در ابتدای جنگ سرد، چنین مطالبی را نوشته است؛ توصیه میشود که توجه ما، به اقدامی معطوف شود که میتواند، شروعی برای اقدامات بعدی باشد.
منبع: https://carnegieendowment.org/2022/02/24/united-states-must-punish-russia-but-remember-limits-of-power-pub-86522
[۱] Vladimir Putin
[۲] Joe Biden
[۳] George Kennan