دموکراسی آمریکایی؛ بازی جنگ و پول

دموکراسی آمریکایی؛ بازی جنگ و پول

دموکراسی واقعی، شیرین‌کاری تبلیغاتی نیست، بلکه برای حل مشکلات مردم، مورداستفاده قرار می‌گیرد. این، در حالی است که دموکراسی آمریکا آن‌گونه که برجسته می‌شود، برای حل مشکلات مردم عمل نکرده و کافی است برای اثبات آن، نیم‌نگاهی به حق مشارکت، کمپین‌های انتخاباتی، هزینه‌های انتخاباتی، وعدهای انتخاباتی، قوانین سیاسی، دخالت‌های منطقه‌ای آنان داشته باشیم. چراکه آمریکا، سال‌ها است که از ماهیت دموکراسی آن، درگیر بازی جنگ و پول شده و از طرح اصلی، منحرف گردیده است؛ به‌گونه‌ای که می‌توان اذعان کرد، دموکراسی آمریکایی در مسیر افول قرارگرفته است. آمریکا یکی از کنشگرانی است که اغلب از دموکراسی برای مداخله در امور داخلی کشورها، استفاده کرده است. به گونه‌ای که در اغلب کشورها که با این ابزار وارد شده، آن‌ها را درگیر هرج‌ومرج سیاسی، ناآرامی‌های اجتماعی، شکاف قومی- مذهبی، ناامنی، بحران اقتصادی و... کرده است. مصداق حمله به افغانستان و عراق، دخالت در امور داخلی سوریه و دیگری کشورهای منطقه غرب آسیا که کارشناسان مسائل سیاسی، باید بیشتر به آن توجه کنند، اما متأسفانه مورد غفلت واقع شده است.

آرش سعیدی راد؛ دانش آموخته ارشد مطالعات منطقه ای و دبیر سرویس سیاسی دوماهنامه آمریکا شناسی

سیاست پول، سیاست هویت، کشمکش میان احزاب سیاسی، قطبی شدن سیاسی، شکاف اجتماعی، تنش نژادی و شکاف ثروت، حادتر شده است. همه این‌ها عملکرد دموکراسی را در ایالات‌متحده، تضعیف کرده است؛ زیرا آمریکا بدون توجه به تفاوت‌های در سطوح مختلف اقتصادی، فرهنگی و پیشینه تاریخی کشورهای جهان، به دنبال تحمیل نظام سیاسی خود بر سایر ملت‌ها است که به انقلاب‌های رنگی، ناامنی، شکاف‌های اجتماعی، بحران و …، منجر شده است. آمریکا به‌صورت ناخواسته در امور داخلی سایر کشورها، دخالت می‌کند و به دنبال براندازی دولت‌های مستقر است که چنین تلاش‌هایی، کاملاً ضد دموکراتیک و در تضاد با ارزش‌های اصلی و اصولی دموکراسی دارد که احتمالاً ادامه این روند، دموکراسی به سبک آمریکایی را به یک پیوند ناموفق تبدیل خواهد کرد و نتیجه قطعی آن، درگیری، تنش، جنگ و… در میان کشورها می‌شود.

۱ ـ هزینه‌های انتخاباتی

یکی از عواملی که نشان می‌دهد دموکراسی آمریکا یک بازی پولی است، هزینه‌های انتخابات در این کشور است. انتخابات ۲۰۲۰ و کنگره، حدود ۱۴ میلیارد دلار هزینه داشت و به عنوان پرهزینه‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا شناخته شد. مهم‌تر این‌که روند انتخابات، به‌خصوص از سال ۲۰۰۰ در این کشور، نشان‌گر این موضوع است و به‌احتمال‌زیاد، انتخابات میان‌دوره کنگره را که در اواخر ۲۰۲۲ برگزار می‌شود، به روند سعودی هزینه انتخاباتی ادامه دهد.

این آمار، حاکی از آن است که بازی سیاست پولی در کل فرایند انتخابات، قانون‌گذاری و مدیریت، نفوذ کرده است؛ پس فقط افرادی می‌توانند از حقوق دموکراتیک در قانون اساسی برخوردار شوند که سرمایه و پول کافی داشته باشند. بر اساس آمار، برنده ۹۱ درصد از انتخابات کنگره آمریکا، نامزدهایی هستند که از حمایت مالی بیشتری برخوردار بودند و شرکت‌های بزرگ، افراد ثروتمند و گروه‌های ذینفع، از آن‌ها حمایت کرده‌اند که پس از انتخاب، اغلب در خدمت منافع حامیان مالی خود هستند و به جای حمایت از مردم، از منافع خود و حامیان مالی‌شان صحبت می‌کنند.

۲ ـ نظرسنجی‌ها و نظرات کارشناسان در خصوص افول دموکراسی آمریکایی

در ادامه به چندین مورد از نظرسنجی‌ها و نظرات کارشناسان در خصوص این‌که دموکراسی آمریکا، بازی جنگ و پول بوده و همچنان رو به افول است، اشاره خواهیم کرد:

  • رابرت رایش[۱]، استاد دانشگاه کالیفرنیا و وزیر سابق کار، از نظام سیاسی آمریکا با عنوان «اقلیت کوچک» یاد می‌کند؛
  • نوام چامسکی[۲]، مؤسس فناوری ماساچوست، سیستم دموکراسی آمریکا را سیستم سرمایه‌داری می‌داند که در آن، ۷۰ درصد مردم، هیچ تأثیری بر سیاست ندارند؛
  • ری لا راجا[۳]، پروفسور دانشگاه ماساچوست، در مقاله‌ای خاطرنشان می‌کند که سیستم کنونی آمریکا، فقط از نظر شکل ماهیت دموکراتیک بوده و در باطن، سیستمی است که فقط سرمایه‌داران، پلتوکرات‌ها، افراد مشهور و چهره‌های رسانه‌ای در آن نقش دارند؛
  • فرانسیس فوکویاما[۴]، در کتاب «نظم سیاسی و زوال سیاسی[۵]» اشاره می‌کند که سیستم دموکراسی آمریکا، فلج سیاسی است؛
  • متیو استفنسون[۶]، استاد دانشکده حقوق هاروارد، سیستم دموکراسی آمریکا فاسد است؛
  • جونگکون سئو[۷]، پروفسور علوم سیاسی دانشگاه کیونگ هی، دموکراسی آمریکایی که هدف آن، هدایت اصلاحات از طریق انتخابات است، دیگر نمی‌تواند به درستی عمل کند. کنگره دیگر به عنوان یک نهاد نمایندگی برای رسیدگی به تغییرات در جامعه آمریکا، از طریق قانون عمل نمی‌کند؛
  • ژائو لیجیان[۸]، سخنگوی وزارت خارجه چین، دموکراسی ایالات‌متحده، دموکراسی پولی بوده، ترفندی برای فریب دادن مردم در داخل و ابزاری برای تحمیل هژمونی در خارج است؛
  • وال‌استریت ژورنال با ارائه گزارشی استدلال می‌کند که انتخابات ۲۰۲۰، نقطه اوج کاهش عدم اعتماد به سیستم دموکراسی در آمریکا بود؛
  • نظرسنجی مرکز تحقیقات روابط عمومی Associated Press-NORC نشان می‌دهد، ۴۵ درصد از مردم آمریکا، معتقدند که دموکراسی ناکارآمد است؛
  • نژادپرستی، لکه پاک نشدنی بر دموکراسی آمریکایی است. حتی بنیان‌گذاران آمریکا که ادعا می‌کردند «همه انسان‌ها برابر آفریده شده‌اند»، قانون برده‌داری در سال ۱۷۸۹ را تصویب کردند و همچنان این تبعیض و نژادپرستی به‌صورت سیستماتیک، باقی مانده است؛
  • نظرسنجی سی ان ان، ۵۶ درصد از آمریکایی‌ها فکر می‌کنند که دموکراسی در آمریکا، موردحمله قرارگرفته است و ۵۲ درصد پاسخ می‌دهند که انتخابات، منعکس‌کننده اراده مردم نیست؛
  • مؤسسه سیاست مدرسه هاروارد کندی (IOP)، نظرسنجی از میان افراد ۱۸ تا ۲۹ ساله انجام داد که تنها ۷ درصد از آن‌ها، دموکراسی آمریکایی را سالم می‌دانستند و ۵۲ درصد نیز معتقدند که دموکراسی یا در «مشکل» است یا شکست خورده است؛
  • پروفسور تانگ دژی[۹] از دانشگاه تیانجین،[۱۰] خاطرنشان کرد که سرمایه‌داری غربی در اقتصاد و دموکراسی در سیاست، ماهیت متناقض دارند. سرمایه‌داری بر حقوق مالکیت و کارایی تأکید دارد، درحالی‌که دموکراسی، مستلزم حقوق شهروندی و برابری است؛
  • یانگ زونگکه[۱۱]، استاد دانشگاه، دموکراسی آمریکایی را بازی چند نخبه سیاسی در هسته می‌داند.

۳٫بازی هالیوودی

درواقع، دموکراسی آمریکایی بیشتر شبیه صحنه‌ای است که با دقت در فیلم‌های هالیوودی چیدمان شده تا نشان دهد، مسئولان آمریکایی به مردم آمریکا و جهان تعهد دارند، اما این‌ها تنها بازی هالیوودی‌شان است و در باطن، دموکراسی آن‌ها درگیر بازی سیاست پولی، نژادپرستی (در داخل) و راه‌اندازی جنگ در جهان است. درمجموع، می‌توان اشاره کرد که سیستم دموکراسی آمریکا، وارد دور باطل شده است که احتمال داده می‌شود ادامه این روند، باعث می‌شود تا شاهد افول هژمونی آمریکا باشیم. قانون و عدالت پایمال شده، توسعه و پیشرفت متوقف و شکاف‌های اجتماعی گسترده‌تر می‌شود.

منابع:

https://global.chinadaily.com.cn/a/202112/05/WS61ac2be9a310cdd39bc796ba_15.html

https://www.statista.com/chart/22967/overall-election-spending-by-cycle-and-party-affiliation/

https://www.globaltimes.cn/page/202112/1240594.shtml


[۱] Robert Reich

[۲] Noam Chomsky

[۳] Ray La Raja

[۴] Francis Fukuyama

[۵] Political Order and Political Decay

[۶] Matthew Stephenson

[۷] Jungkun Seo

[۸] Zhao Lijian

[۹] Tong Dezhi

[۱۰] Tianjin Normal University

[۱۱] Yang Zongke