البته ما با حمایت قاطع خانم پلوسی از تایوان دموکراتیک، محکومیت دیکتاتوری کمونیستی چین و اعتقاد او (همان‌طور که او در مقاله‌ای برای واشنگتن‌پست بیان کرد) شریک هستیم، زیرا ضروری است که آمریکا و متحدانش، بدانند که ما هرگز تسلیم مستبدان نمی‌شویم. آنچه ما درک نمی‌کنیم، اصرار او برای نشان دادن حمایت خود به این طریق و در این زمان، علیرغم هشدارهای یکی از رئیس‌جمهورهای حزب دموکرات مبنی بر نا به سامان بودن وضعیت ژئوپلیتیک است. هرچند که خانم پلوسی ۸۲ ساله، خواهان برگزاری یک رویداد مهم برای دوران خود، به‌عنوان سخنران است، آن‌هم قبل از اینکه پیروزی احتمالی جمهوری‌خواه در نوامبر به اوضاع تایوان خاتمه بخشد و در زمانی که رئیس‌جمهور چین، شی جین پینگ، سومین دوره ریاست جمهوری خود را تنظیم می‌کند، امری عاقلانه نبود. مسلماً خود آقای بایدن با افشای این واقعیت که «ارتش» با سفر خانم پلوسی مخالف بود، وضعیت را به اشتباه مدیریت کرد. این اشتباه، کار را برای خانم پلوسی دشوارتر کرد تا بدون از دست دادن وجه خود، برنامه‌هایش را تغییر دهد. مهم‌تر از این، برای آقای شی دشوارتر است که وقتی تصمیم به رفتن گرفت، پاسخ خود را افزایش نداد. بسیار بهتر است که رئیس‌جمهور به خانم پلوسی به‌طور خصوصی، شخصی و صریح، گفته باشد که این کار را نکند.
در حال حاضر، اولویت اصلی ایالات‌متحده، جنگ روسیه در اوکراین و پیامدهای همراه آن در بازارهای جهانی غذا و انرژی است. دولت بایدن از عهده هرگونه بحرانی برنمی‌آید، چه برسد به تکرار بحران تنگه تایوان (۱۹۹۵-۱۹۹۶) که بسیاری از آمریکایی‌ها، آن را فراموش کرده‌اند؛ این بحران، هشت ماه و دو روز طول کشید. بحران تنگه تایوان در اواسط سال ۱۹۹۵ با شلیک موشک‌های چینی به سمت تایوان، در تلافی یک حرکت نمادین از بازدید رئیس‌جمهور تایوان از دانشگاه کورنل آغاز شد و تا زمانی که دولت کلینتون، استقرار نیروی دریایی بازدارنده عظیمی را آغاز کرد، تسهیل نشد و درنهایت، چین عقب‌نشینی کرد. دولت بایدن، اکنون در موقعیتی قرار دارد که باید امیدوار باشد تا بتواند به طور مشابه، صلح و تمامیت ارضی تایوان را در برابر چین -که بسیار قوی‌تر از ربع قرن پیش شده است- حفظ کند. مقامات ایالات‌متحده و خانم پلوسی، اعلام کرده‌اند که سفر وی به معنای تغییری در سیاست چین به‌عنوان چین واحد نیست، اما در حالت بازدارنده، رئیس‌جمهور، یک گروه حامل را در شرق تایوان، مستقر کرده است. ایالات‌متحده، هرگز نباید اصول خود را قربانی تهدیدات چین کند. دلایل بیشتری برای آماده‌سازی دقیق مکانی و زمانی برای مقابله با چین، وجود داشت اما به لطف خانم پلوسی، دولت بایدن خود را مجبور به واکنش و بداهه می‌بیند.