سفر نانسی پلوسی به تایوان

مناقشه تایوان و پاسخ به سه پرسش اساسی

پائول هاینل - ناتانیل شر در یادداشتی که در بنیاد کارنگی منتشر کردند به بررسی سفر نانسی پلوسی به تایوان پرداخته و در آن به سه سوال اساسی پاسخ داده اند: 1)چگونه سفر پلوسی به تایوان، تنش‌های چین‌-آمریکا را در شرایط جدیدی قرار داده است؟ 2) وضعیت روابط چین-آمریکا قبل از سفر پلوسی چگونه بود ؟3) آیا عوامل دیگری وجود دارند که تنش‌های بالاگرفته در تنگه تایوان را جهت‌دهی کنند؟ متن پیشرو پاسخ به این سه پرسش مطرح شده است

مترجم: هادی قربانیار

این ماه، تنش‌­ها در تنگه تایوان،[۱] به سطحی رسید که در نزدیک به سی سال گذشته، مشاهده نشده بود. پکن در واکنش به سفر رئیس مجلس نمایندگان آمریکا[۲] (نانسی پلوسی)[۳]، به تایوان، تمرین نظامی در نزدیکی این جزیره برگزار کرد و همچنین، هشت گفتگوی رسمی نظامی و کانال همکاری با ایالات‌متحده را به حالت تعلیق درآورد یا لغو کرد. تایوان با عوامل تحریک­‌کننده بی­سابقه‌­ای مواجه شد، ازجمله شلیک موشک‌­های بالستیک بر فراز جزیره، انجام عملیات هوایی و دریایی در سرتاسر خط مرکزی و در بخش مرزی آب­‌های سرزمینی خود و حملات سایبری که «۲۳ برابر بیشتر از رکورد روزانه قبلی بودند.» حملات هوایی در سرتاسر خط میانی منطقه، تقریباً به شکلی روزانه ادامه داشته و چین، اعلام کرده است که تمرین­۲های نظامی یک­ماهه­ را با استفاده از ادوات و تسلیحات جنگی در دریای بوهای[۴] و جنوب دریای زرد[۵] برگزار می­کند؛ مانند موارد پیشین، از تنش‌های تشدید شده در تنگه تایوان، جدیدترین مورد نیز احتمالاً هفته‌­ها (اگر نگوییم ماه‌­ها)، به طول خواهد انجامید و وضعیت جدیدی را در روابط چین-آمریکا و سرتاسر تنگه، به وجود می­آورد که روز­به‌­روز ناپایدارتر می‌شود.

وضعیت روابط چین-آمریکا قبل از سفر پلوسی چگونه بود؟

سفر پلوسی در برهه­ای از شرایط شکننده صورت گرفت؛ در طول ماه­های گذشته، اختلافات میان واشنگتن و پکن در بحبوحه­ حمایت ضمنی چین از حمله روسیه به اوکراین، بالا گرفته است. در طول گفتگوی تلفنی که اخیراً میان رئیس­‌جمهور جو بایدن[۶] و شی­ جین­پینگ[۷] انجام شد، بایدن به احتمال کاهش تعرفه‌­ها اشاره­ای نکرد، علی­رغم اینکه انتظار می­رفت، چنین کاری انجام بدهد و شی نیز سیاست ایالات‌متحده در قبال تایوان را «بازی با آتش» خواند. با وجود دیپلماسی که در سطح مقامات ارشد دو کشور وجود دارد، روابط چین-آمریکا، نتوانسته بستری مناسب بیابد. این دیدار نیز زمانی رخ داد که واشنگتن و پکن برای رویدادهای سیاسی داخلی مهم آماده می­شوند. در ماه می، بالاترین دیپلمات چین، هشدار داد که پکن در دوران پیش از برگزاری بیستمین کنگره ملّی حزب کمونیست[۸]، «به هر طرحی، لفظی یا عملی از سوی طرف آمریکایی برای مهار چین، با قاطعیت واکنش نشان خواهد داد.» انتظار می­رود که در کنگره، شی روند مرسوم را شکسته و برای دوره سوم نیز انتخاب شود و متحدان سیاسی را در سمت­‌های کلیدی رهبری منصوب کند؛ به طور خاص، برای نخست­وزیری و کمیته دائمی پلیتبوروی[۹]. در این فضا، شی ممکن است که تمایلی برای عقب­نشینی از چالش­های بین‌­المللی متصور نشان ندهد، به‌خصوص در زمانی که چین با مشکلات داخلی مانند موج­های پی­در­پی ویروس کرونا و یک اقتصاد کُند مواجه است. گزارش­‌های اولیه، حاکی از آن هستند که برخی از مردم چین «سرافکنده شده‌­اند»، از اینکه پکن، مانع فرود هواپیمای پلوسی در تایوان نشده است و این مسئله، نشان می­دهد که اگر شی بحران را تشدید کند، از حمایت مردمی برخوردار خواهد بود. در طرف دیگر، واشنگتن نیز انتخابات میان­دوره را در پیش دارد؛ جایی که دموکرات­‌ها با چالشی متعلق به خودشان مواجه‌اند، از تورم ادامه‌­دار گرفته تا میزان پایین محبوبیت بایدن. با توجه به حمایت گسترده از تایوان، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، ممکن است این‌گونه استدلال کرده باشد که سفر او به منزله کسب پیروزی در جلب نظر رأی‌­دهندگان سرگردان و فاقد حزب خواهد بود. پیش از سفر پلوسی، گروهی بیست­و­پنج نفره از سناتورهای جمهوری­‌خواه بیانی‌ه­ای منتشر نموده و از تصمیم رئیس مجلس برای سفر به جزیره تایوان، تمجید و استقبال کردند. پس گویا فشارهای داخلی در هر دو کشور واشنگتن و پکن، در حال ایجاد یک عامل محرک است که در آن، تنش تمجید شده و خویشتن‌داری، موردانتقاد قرار می‌گیرد.

آیا عوامل دیگری وجود دارند که تنش‌­های بالاگرفته در تنگه تایوان را جهت­دهی کنند؟

از زمان انتخاب رئیس‌­جمهور تایوان، تسای اینگ-ون[۱۰] در سال ۲۰۱۶، نیروهای محرک در سرتاسر تنگه، با سه جریان هم‌زمان همراه شده‌­اند:

اول، فضای سیاسی سرکوبگر در سرزمین اصلی است که روز­به­‌روز، بیشتر بسته می­شود و باعث شده تا مردم تایوان، بیشتر نسبت به پکن سوء­ظن پیدا کنند. نظرسنجی‌­هایی که توسط دانشگاه ملی چنگچی تایوان[۱۱] در سال­‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ انجام شد (زمانی که پکن خود را برای وضع قانون امنیت ملی هنگ‌کنگ[۱۲] آماده می‌کرد)، افزایش حمایت از حرکت به سمت استقلال و همچنین، کاهش حمایت از تلاش برای اتحاد و ادغام را نشان می‌­دادند. در سال ۲۰۱۹، تسای اعلام کرد که «۲۳ میلیون تایوانی همگی اتفاق‌نظر دارند که در یک کشور، دو نظام، قابل‌پذیرش نیست.» با در نظر گرفتن همه جوانب، چهار سال قبل، رئیس­‌جمهور سابق تایوان، ما اینگ جیو[۱۳] در دیداری تاریخی با شی به او گفت که «چین واحد، تفاسیر مختلف؛ مبنای روابط» در سرتاسر تنگه است، دیدگاهی که اکنون، ما اینگ-جیو آن را رد می‌­کند.

منبع: https://carnegieendowment.org/2022/08/17/how-pelosi-s-taiwan-visit-has-set-new-status-quo-for-u.s-china-tensions-pub-87696

نویسنده: پائول هاینل[۱۴]– ناتانیل شر[۱۵]


[۱] Taiwan Strait

[۲] U.S. House Speaker

[۳] Nancy Pelosi

[۴] Bohai Sea

[۵] Yellow Sea

[۶] Joe Biden

[۷] Xi Jinping

[۸] Chinese Communist Party’s 20th Party Congress

[۹] Politburo Standing Committee

[۱۰] Tsai Ing-wen

[۱۱] Taiwan’s National Chengchi University

[۱۲] Hong Kong’s National Security Law

[۱۳] Ma Ying-jeou 

[۱۴] Paul Haenle

[۱۵] Nathaniel Sher