دکتر کوثر دانش؛ دکتری ادبیات مقاومت و استاد دانشگاه
دکتر نازنین زهرا بروغنی؛ دکتری علوم سیاسی (اندیشه سیاسی) و عضو مرکز وکلای قوه قضائیه
کنوانسیون حقوق کودک
قبل از تصویب کنوانسیون حقوق کودک، به طور واقعی حقوق اساسی و بنیادی برای کودکان وجود نداشت و حقوقی که کودکان از آن منتفع می‌شدند، همان بود که برای سایر افراد بشری به رسمیت شناخته شده بود (توحیدی،۱۳۸۳: ۲۱).
بی‌تردید اولین چارچوب اصلی حقوق بشر برای کودکان کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل و دو پروتکل الحاقی (اختیاری) آن، منع استفاده و به‌کارگیری کودکان در منازعه‌های مسلحانه، دوم، پروتکل فروش، استثمار جنسی و هرزه‌نگاری کودکان است. این اسناد حقوق مدنی، سیاسی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان را بیان می‌کند. دولت‌هایی که این معاهده را امضا کردند، موظف به اجرای آن هستند و کمیته حقوق کودک ملل متحد نیز مرجع نظارتی آنها تعیین شده است. این کنوانسیون در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد پذیرش مجمع‌عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و در ۲ سپتامبر ۱۹۹۲ لازمالاجرا شده است. تاکنون ۱۹۳ کشور این کنوانسیون را تصویب کرده‌اند یا به آن ملحق شدهاند؛ به این ترتیب این سند مقبول‌ترین سند حقوق بشر در تاریخ است. در کنوانسیون حقوق کودک از ماده ۱ تا ۴۱ برخی از حقوق کودکان را نه به صورت جامع بلکه به صورت فراگیر اعلام می‌کند (حسینی، ۱۳۹۸:۳۷).
کنوانسیون حقوق کودک مشتمل است بر یک مقدمه و ۵۴ ماده است که در سه بخش، تنظیم و تدوین شده است. بخش اول کنوانسیون که متضمن ۴۹ ماده است که به بیان حقوق کودکان پرداخته است و بخش دوم، مواد ۴۲ تا ۴۵ را در برمی‌گیرد؛ به مقدمات اجرای معاهده می‌پردازد و بخش سوم معاهده، مواد ۴۶ و ۵۴ کنوانسیون را شامل می‌شود که مربوط به نحوۀ امضا و تصویب معاهده است.
کنوانسیون حقوق کودک به‌منظور ایجاد قواعد و مقرراتی به وجود آمده است که حقوق کودک را تأمین و حفظ کند و همچنین موجب پیشرفت و رشد او گردد.
مبنای کنوانسیون حقوق کودک، رعایت مصالح عالیۀ کودک و منع تبعیض دربارۀ آنان است. در واقع کنوانسیون هدف دارد که کودکان بدون هیچ‌گونه تبعیضی، کمترین حقوق را برای داشتن زندگی با رفاه دارا باشند.
داشتن حق حیات، بقا و رشد که در کنوانسیون به آن اشاره شده است و کشورهای عضو را متعهد به ایجاد حداکثر امکانات برای بقا و پیشرفت کودک می‌کند. مبانی پیمان‌نامۀ حقوق کودک، تأمین حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کودکان است (عابد خراسانی،۱۳۸۹:۱۴۴).
کودک کشی در غزه گواهی بر پوشالی بودن کنوانسیون حقوق کودک
غزه از کودکانه‌ترین شهرهای جهان است؛ نه فقط «متراکم‌ترین» بلکه جوان‌ترین قطعه مسکونی دنیا است. نیمی از جمعیت ۲ میلیون و دویست‌هزارنفری غزه را زیر ۱۸ ساله‌هایی تشکیل می‌دهند که بنا به تعریف کنوانسیون جهانی، کودک به شمار می‌آیند اما از ابتدای اشغالگری در غزه، کرانه باختری و قدس، رژیم صهیونیستی دست به شهادت کودکان و کودک کشی زده است و اکنون به شیوه‌های فجیع‌تری ادامه پیدا کرده است. آن‌چنان که در این کودکانه‌ترین شهر جهان، بیش از ۴۲% تلفات، مربوط به زیر ۱۸ ساله‌ها است؛ نسبتی شگفت‌آور و دردناک که احتمالاً در هیچ جنگی شبیه ندارد.
هرچند کودکان در تمام نبردها و جنگ‌های بزرگ و کوچک، قربانیانی داده‌اند اما رقم تلفات کودکان در غزه، با رقم کدام جنگ برابری می‌کند؟ جنبش جهانی دفاع از کودکان، منتشر کرده است که صهیونیست‌ها از روز ۷ اکتبر که متحمل آن شکست مفتضحانه خود شدند تا به امروز، انتقام خود را از کودکان فلسطینی گرفته‌اند و هر ساعت حدود ۵ کودک را به شهادت رسانده‌اند.
آن‌چنان که دفتر اطلاع‌رسانی دولتی غزه، دیروز چهارشنبه اعلام کرد: آمار شهدای حمله به غزه به ۱۴۵۳۲ شهید رسید که نام بیش از ۶ هزار کودک و ۴ هزار زن در میان آنان به چشم می‌خورد. بر اساس آمار اعلامی این نهاد دولتی، در نتیجه جنایات ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، بیش از ۳۵ هزار فلسطینی دیگر نیز تاکنون زخمی شدهاند. ۲۰۵ نفر از اعضای کادر پزشکی، ۲۵ نفر از کادر نیروهای امدادی و ۶۴ خبرنگار نیز به شهادت رسیده‌اند.
این نهاد دولتی بیان کرد: تعداد افرادی که در نتیجه حمله‌های اسرائیل به غزه ناپدید شدهاند، به ۷۰۰۰ نفر افزایش یافته است و بیش از ۴۷۰۰ نفر از آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. از سوی دیگر، کودکانی که از بمباران‌های جنون‌آمیز جان سالم به در برده‌اند، در شرایط بسیار بغرنجی به سر می‌برند.
همچنین در طول این اشغالگری‌ها، رژیم صهیونیستی بارها در سکوت مجامع بین‌المللی از تسلیحات نامتعارف از جمله حاوی فسفر سفید استفاده نموده است که نتیجه آن، شهادت کودکان مظلوم فلسطین است؛ کودکانی که شهادت مظلومانه‌شان گواه بر دروغین بودن رسالت سازمان‌های مدافع حقوق بشر و حقوق کودک است؛ زیرا حملات اشغالگرانه رژیم غاصب، سبب شد کودکان فلسطین در سکوت سازمان‌های بین‌الملل از اساسی‌ترین حقوق حقه کودکان که کمترین حقوق آن، داشتن زندگی و امنیت است، محروم شوند.
نتیجه‌گیری
کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل می‌خواست دنیا را برای کودکان به گهواره آرامش، صلح و امید تبدیل نماید اما اکنون شاهد رشد افراط‌گری و تروریسم اشغالگران و سکوت غیرانسانی سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای حقوق بشری علیه اشغالگری‌های جنون‌آمیز رژیم غاصب که منجر به شهادت کودکان بی‌گناه فلسطینی گردید، هستیم.
اما تاریخ، شهادت خواهد داد رژیم اشغالگر صهیونیستی با حمایت‌های غرب و در سایه سکوت جهانی، اصلی‌ترین کارویژه‌اش «کودک کشی» بوده است و این ننگی عظیم بر جبین تاریخ مدرن است؛ دورانی که داعیه‌دار وجود و حضور سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری است اما این ننگ فجیع انسانی، ثابت خواهد کرد که حقوق بشر و حقوق کودک جز بیانیه و کنوانسیون، هیچ کارکردی ندارد و امروز با وجود خروش انسان‌های آزاده در سرتاسر جهان علیه این جنایات وارده بر کودکان مظلوم فلسطین، سازمان ملل متحد به مسئولیت و وظایف خود در قبال کودکان و مردم بی‌دفاع فلسطین عمل نمی‌نماید و رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از این سکوت سازمان‌های حقوق بشری به‌خاطر درماندگی در عملیات طوفان‌الاقصی و به خیال خود برای جبران شکست، مرتکب جنایات سهمگین و ظالمانه‌ای علیه کودکان و مردم بی‌دفاع غزه شده است اما بنا به فرمایش مقام معظم رهبری، این شکست غیر قابل ترمیم است و هر روز بر جهانیان، وجوهی از خباثت و رذالت این رژیم کودک کش نمایان می‌شود.
آنچه مسلم است جهت حرکت تاریخ را خون مظلومان مشخص می‌کند و کودکان غزه، وارثان قدس شریف و فاتح آن خواهند بودند و این خون‌های پاک کودکان فلسطینی، پرچم قدس را بالا نگه داشته است.
منابع
توحیدی، احمدرضا. (۱۳۸۳) . تحلیل کنوانسیون حقوق کودک در پرتو جهان شمولی حقوق بشر، مجله فقه و حقوق خانواده، پاییز شماره۳۱٫
حسینی، محمدرضا. (۱۳۹۸). مسئولیت دولت‌ها و ساز و کارهای حقوق کودک در فضای مجازی، فصلنامه حقوق کودک، سال ۱، شماره۳، پاییز.
عابد خراسانی، محمود رضا. (۱۳۸۹). درآمدی بر حقوق کودک، تهران: انتشارات میزان.
افزایش تعداد شهدای غزه به ۱۴۸۵۴/ ۶ هزار کودک شهید شدند:
https://www.mehrnews.com › news
کودکان غزه، وارثان قدس شریف خواهند بودند